Završni i nezavršni znakovi
Izvor: Wikipedija
U računarstvu, završni i nezavršni znakovi su oni znakovi (simboli) koji su korišteni za konstruiranje pravila produkcija u formalnoj gramatici. Dok završni znakovi oblikuju dijelove nizova znakova koje gramatika generira, nezavršni znakovi preslikavaju imena produkcija gramatike i na taj način generiraju nizove znakova supstitucijom bilo drugih nezavršnih znakova, bilo završnih znakova (ili nekom njihovom kombinacijom).
Na primjer, za predstavljanje cijelog broja (engl. integer) se može zadati sljedeći opis u BNF notaciji:
<cijeli_broj> ::= ['-'] <znamenka> {<znamenka>}
<znamenka> ::= '0' | '1' | '2' | '3' | '4' | '5' | '6' | '7' | '8' | '9'
Ovdje su znakovi (-,0,1,2,3,4,5,6,7,8,9) završni, dok su <znamenka> i <cijeli_broj> nezavršni znakovi.
[uredi] Oznake
U formalnoj se gramatici dogovorno koriste sljedeće oznake:
- Velika slova A, B, C, D, E i S su nezavršni znakovi gramatike. Uobičajeno je da se znak S koristi za početni nezavršni znak.
- Mala slova a, b, c, d, e, brojke i podebljani nizovi znakova su završni znakovi gramatike.
- Velika slova X, Y i Z su završni ili nezavršni znakovi.
- Mala slova u, v, w, x, y i z označavaju nizove završnih znakova.
- Mala grčka slova α, β i γ označavaju nizove završnih i nezavršnih znakova.
[uredi] Reference
- Aho, Sethi, & Ullman, Compilers: Principles, Techniques, and Tools, Addison-Wesley, 1986.
- Siniša Srbljić (2003). Jezični procesori 1, Element. ISBN 953-197-129-3.
