Guðmundur góði Arason

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Guðmundur Arason hin góði tók biskupsvígslu í Niðarósdómkirkju í Noregi 1203 og var starfandi biskup á Hólum (1203 - 1237). Hann fékk fljótt orð á sig fyrir góðmennsku og þótti hafa til að bera mikla mildi og mýkt. Hann hlaut því viðurnefnið „góði“ sem merkir helgur maður og töldu sumir að í nálægð hans gætu gerst kraftaverk.

[breyta] Saga Guðmundar

Guðmundur fór eftir sannfæringu sinni og var mjög staðfastur. Hann var þekktur fyrir trúhneigð sína, meinlætalifnað og örlæti og líknsemi við þá er minna máttu sín. Þegar Guðmundur tók við embætti biskups á Hólum skipaði hann svo fyrir, að enginn í biskupsdæminu ætti að svelta og allir, sem kæmu að Hólum, ættu að fá tvær máltíðir á dag. Ekki var höfðingjavaldið hrifið af góðverkum hans og fannst þeim óþarfi að vera að gefa fátækum mat alla daga. Hann neitaði að halda friðinn við höfðingjana með því að gera eins og þeim þóknaðist og hélt fast fram kirkjulögum. Hann varð því fljótt umdeildur biskup og átti hann alla sína biskupstíð í deilum við volduga höfðingja. Einn af þeim var Kolbeinn Tumason sem var ættarhöfðingi í Skagafirði. Þeir áttu í deilum og stundum átökum í mörg ár. Deilum þeirra lauk þegar Kolbeinn lést eftir að hafa fengið stein í höfuðið í einum bardaganum (Víðinesbardaga). Talið er að Kolbeinn hafi samið sálminn Heyr, himna smiður, en þar biður skáldið Guð fyrirgefningar skömmu fyrir dauða sinn.

Vegna þeirra deilna, sem Guðmundur átti í, hraktist hann oft frá Hólum og var á flakki um landið. Honum var alls staðar vel tekið og fylgdi honum jafnan fjöldi fólks, enda var hann talin helgur maður. Á þessu flakki sínu blessaði Guðmundur mörg vatnsból og einnig kletta og björg. Gvendarbrunna má enn finna víða um land og til er þjóðsaga um það þegar Guðmundur blessaði Drangey á Skagafirði.