Nægtahorn
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Nægtahornið eða gnægtahornið (cornu copiae) var horn sem á sér að minnsta kosti tvær skýringar í grískri goðafræði.
Sú fyrsta er sú að þegar Herakles barðist við Akkelóos, sem var allra fljótsguða mestur, um ástir Dejaneiru, brá Akkelóos sér í allra kvikinda líki og varð loks að nauti. Braut Herakles annað hornið af nautinu og fyllti ein dísanna horn þetta af blómum og ávöxtum: Það var hið fyrsta nægtarhornið.
Önnur tilurðarsaga nægtarhornsins er að Amalþeia dóttir Melissosar, Krítarkonungs hafi gefið Seifi geitarmjólk að drekka í reifum. Seifur gaf henni seinna horn geitarinnar, sem hafði þann kraft að geta uppfyllt óskir eiganda síns.
Rómverska gæfu- og örlagagyðjan Fortúna er oft sýnd með nægtarhorn í myndlist.
