Pétur Magnússon
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Pétur Magnússon (fæddur á Gilsbakka í Hvítársíðu 10. janúar 1888, látinn 26. júní 1948) var íslenskur stjórnmálamaður. Pétur lauk stúdentsprófi frá MR árið 1911 og lögfræðiprófi frá Háskóli Íslands árið 1915. Hann varð yfirréttarmálaflutningsmaður sama ár og hæstaréttarlögmaður árið 1922.
Þar að auki var hann málaflutningsmaður í Reykjavík á árunum 1915 til 1941 og aftur árið 1947. Hann var einnig starfsmaður við Landsbankann árin 1915 til 1920. Pétur var bankastjóri Búnaðarbankans árin 1930 til 1937 og bankastjóri Landsbankans 1941 til 1945. Þann 21. október 1944 har hann skipaður fjármála-, viðskiptamála- og landbúnaðarráðherra. Hann fékk lausn frá því þann 10. október 1946, en gegndi embættinu til 4. febr. 1947. Hann varð bankastjóri Landsbankans á ný á árunum 1947 til 1948.
Pétur var bæjarfulltrúi í Reykjavík 1922 til 1928 og forseti bæjarstjórnar 1924 til 1926. Hann var framkvæmdastjóri Ræktunarsjóðs 1924 til 1929 og formaður Málflutningsmannafélags Íslands 1926—1930.
| Fyrirrennari: Björn Ólafsson |
|
Eftirmaður: Jóhann Þ. Jósefsson |
|||
| Fyrirrennari: Magnús Guðmundsson |
|
Eftirmaður: Bjarni Benediktsson |
|||
