Sonndaach Laetare
Us de Wikipedia
(mieh Sigge, wo mer der Dijaläk nit rääsch wėßße)
un wi jeshrėvve, wėßße mer och nėt
(mieh Sigge, wo_mer_nėt wėßße, wi_jeshrėvve)
Am Sonndaach Laetare (uss_em Latteinesche övversaz heiß dat: „freu Dich“) dämm mettlere Faastesondaach hann die Christe de Hälef von d'r Faastezick hinger sich. Zick Äschermettwoch wor die Zick von Zeröckjetrockenheet jepräch. Aff dämm Sonndaach Laetare solle die Christe äwe fruh dämm Palemsonndaach entjäjesehe, dä für de Enzoch vom Jesus Christus en Jerusalem, dämm singe Opferduud un domet d'r Erlüsung vom Minschejeschläch steht.
Beß en et 19. Johrhundert troat am Sonndaach Laetare d'r Paps en Rom met e'ner joldenen Ruuß vür et Volek. Su wollt hä op die bevürstohnde Karwoch hinwiese. De Ruuß jilt als Sinnbild vum Jesus Christus, un deshalef wierd d'r Sonndach Laetare och Ruuse-Sonndaach jenannt.
En Kölle hät sich am Ruuse-Sonndach 1822 et Fesskomittee jetroffe, un vereinbart, dat 1823 am Mondaach vür Fastelovend ne Fastelovendszoch durch Kölle trecke soll. Doruss eß dann späde de Russemondaach m'em Ruusemondaachszoch entstande. Su hängen Fasteleovend un Ostere, dat hüxte Fess von de Christe, wie e Zwillingspäärche zesamme. Un deshalef eß de Kirch uss'em Fastelovend och net wegzedenke. Zick 2006 jeht d'r Proklamtion vom Dreijestiern suja en feierliche Miss em Kölner Dom op Kölsch vürruss.
