Roger Federer
Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Dä Roger Federer (* 8. August 1981 z'Basel) isch än Schwizer Tennisspieler, wo scho jetz meh Erfolg hät chöne verbueche als jede anderi Schwizer Sportler.
I sinere Karriere hät er bis hüt scho 12 Grand-Slam- und 4 Masters - Titel im Einzel gune und d'Jahr 2004, 2005, 2006 und 2007 als Weltranglistenerschte beändet. Total hät dä "Fedi", wien er vo sinä Fans gnännt wird, scho i 53 Turnier im Einzel und i 7 im Doppel putzt.
Zwei vo dä beidruckendschte vo sine unzehlige Rekörd sind sini 14 Halbfinal- und 10 Finalteilnahme hinderänand bi Grandslamturnier.
Fü sini überragende Leischtige i dä letschte beide Jahr isch dä Federer 2005, 2006 und 2007 zum "Wältsportler vom Jahr" gwählt worde.
Inhaltsverzeichnis |
[ändere] Siner 12 Grand-Slam Title
Zersch amau het er in Wimbledon im Jahr 2003 gwunne. Er het zwar no a chlini Verletzigspausa müesse ilege, hets aber no gschafft, rächtzitig uf z'Viertusfinau zwäg zsi. Er het im Finau gäge de Mark Philippoussis kenner grosse Problem ghäbe und isch so zu sim erschte Grand-Slam Titu cho. Churz nach däm Titu isch är o i Kampf um zNummer 1 verwicklet gsi, het aber siner Chance verpasst.
Scho as haubs Jahr später, im Januar 2004, isch är i sim nächschte Grad-Slam Finau gschtane. Dette het em Marat Safin ke Chance gla, er het somit si 2. Grand-Slam Titu gwunne. Mit däm Sieg het er glichzitig o no dSpitzi vo de Tenniswäut erklumme. Er isch sit denn sit über 180 Wuche anenand z Nummer eis vo de Wäut.
Grad drü Mönet später isch er wieder im Endspiu vom prestigeträchtige Turnier in Wimbledon gschtane. Diesmau het er gäge Andy Roddick zwar meh Müeh ghäbe, isch aber trotzdem verdient zu sim 3. Grand-Slam Titu cho.
Scho 3 Mönet später isch er uf em Wäg zu sim 4. Grand-Slam Titu nume im Achtusfinau gäge Andre Agassy in Bedrängnis cho, het aber di Hürda gno. Im Finau het er de Lleyton Hewitt i 3 Sätz vom Platz gfägt.
Im Jahr druf het er zersch bim Australien Open, denn bim French Open bitteri Niederlage müesse istecke, doch denn het er uf em Wäg zu sim Tituhattrick vo Wimbledon ke Satz abgä. Denn bi de US Open het er im Finau de Andre Agassi gschlage u isch so zu sim 6. Grand Slam Titu cho.
Denn het er bi de Australian Open, obwou es paar engi Partie debii gsi sin, si 7. Titu chönne fiire. Wiederum isch er aber bi de French Open gschiteret: Im Finau het er gäge de Rafael Nadal verlore. Defüür het er sich grad z Wimbledon für di Finauniederlag grächt: er het de Rafael Nadal i vier Sätzt gschlage.
No i däm Jahr het er si nächscht Grand Slam Titu gwunne: Bi de US Open het er wieder mau de Andy Roddick gschlage. Im Jahr 2007 het er ändlech wölle de Grand Slam gwinne. Doch leider isch es ihm nid glunge d French Open zgwinne. Aber er het a nüa Rekord ufgsteut: Er het d'Australian Open ohni Satzverluscht gwunne! In Wimbledon het er de Rafael Nadal i 5 Sätz bezwunge und a de US Open de Novak Djokovic i 3 Sätz.
Dademit het er jetzt 12 Grand Slam Title. Er isch jetzt i de ewige Beschtelischte hinder em Pete Sampras und glichuf mit em Roy Emerson uf Platz 2.
[ändere] Persönlichs
Roger Federer isch de Sohn vomene Schwizer und von ere Südafrikanerin. Därum spricht mu o si Name englisch u nid französisch wie i de Schwiz üblech us. Er redt vier Sprache fliessend: Dütsch, Baseldütsch, Französisch u Änglisch. Därum chan er bi Pressekonferenze o ohni Problem zwüsche de einzelne Sprache wächsle.
Er isch liiert mit de Miroslava (Mirka) Vavrinec. Die beide hei sech a de Olympische Spiu 2000 kenne glert. D' Mirka isch o a ehemaligi Tennisspielerin. Därum cha si ihn o us Trainingspartnerin unterstütze. Sie het aber ihri Karriere wäge rer Fuessverletzig müesse ufgä.
De Roger Federer het o a Stiftig gründet. D' "Roger Federer Stiftig" unterstützt vor allem armi Chind in Entwickligsländer. Si het o viu ghoufe nach em Tsunami im Winter 2004.
Er het früher o no guet Fuessball gspiut, het sich denn aber fürs Tennis entschiede. Trotzdem isch er em Fuessball immer no sehr verbunde. Er isch Fan vom FC Basel.
[ändere] Sini Finaubilanz
2000 (0 Turniersiege)
Marseille (I) u. Marc Rosset 6:2, 3:6, 6:7
Basel (I) u. Thomas Enqvist (Sd) 2:6, 6:4, 6:7, 6:1, 1:6
2001 (1 Turniersieg)
Mailand (I) s. Julien Boutter (Fr) 6:4, 6:7, 6:4
Rotterdam (I) u. Nicolas Escudé (Fr) 5:7, 6:3, 6:7
Basel (I) u. Tim Henman (Gb) 3:6, 4:6, 2:6
2002 (3 Turniersiege)
Sydney (H) s. Juan Ignacio Chela (Arg) 6:3, 6:3
Mailand (I) u. Davide Sanguinetti (It) 6:7, 6:4, 1:6
Key Biscayne (H) u. André Agassi (USA) 3:6, 3:6, 6:3, 4:6
Hamburg (S) s. Marat Safin (Russ) 6:1, 6:3, 6:4
Wien (I) s. Jiri Novak (Tsch) 6:4, 6:1, 3:6, 6:4
2003 (7 Turniersiege)
Marseille (I) s. Jonas Björkman (Sd) 6:2, 7:6
Dubai (H) s. Jiri Novak (Tsch) 6:1, 7:6
München (S) s. Jarkko Nieminen (Fi) 6:1, 6:4
Rom (S) u. Felix Mantilla (Sp) 5:7, 2:6, 6:7
Halle (R) s. Nicolas Kiefer (De) 6:1, 6:3
Wimbledon (R) s. Mark Philippoussis (Au) 7:6, 6:2, 7:6
Gstaad (S) u. Jiri Novak (Tsch) 7:5, 3:6, 3:6, 6:1, 3:6
Wien (I) s. Carlos Moya (Sp) 6:3, 6:3,6:3
Houston Masters (H) s. Andre Agassi (USA) 6:3, 6:0, 6:4
2004 (11 Turniersiege)
Melbourne (H) s. Marat Safin (Russ) 7:6, 6:4, 6:2
Dubai (H) s. Feliciano Lopez (Sp) 4:6, 6:1, 6:2
Indian Wells (H) s. Tim Henman (Gb) 6:3, 6:3
Hamburg (S) s. Guillermo Coria (Arg) 4:6, 6:4, 6:2, 6:3
Halle (R) s. Mardy Fish (USA) 6:0, 6:3
Wimbledon (R) s. Andy Roddick (USA) 4:6, 7:5, 7:6, 6:4
Gstaad (S) s. Igor Andrejew (Russ) 6:2, 6:3, 5:7, 6:3
Toronto (H) s. Andy Roddick (USA) 7:5, 6:3
New York (H) s. Lleyton Hewitt (Au) 6:0, 7:6, 6:0
Bangkok (H) s. Andy Roddick (USA) 6:4, 6:0
Houston Masters (I) s. Lleyton Hewitt (Au) 6:3, 6:2
2005 (11 Turniersiege)
Doha (H) s. Ivan Ljubicic (Kro) 6:3, 6:1
Rotterdam (I) s. Ivan Ljubicic (Kro) 5:7, 7:5, 7:6
Dubai (H) s. Ivan Ljubicic (Kro) 6:1, 6:7, 6:3
Indian Wells (H) s. Lleyton Hewitt (Aus) 6:2, 6:4, 6:4
Miami (H) s. Rafael Nadal (Sp) 2:6, 6:7, 7:6, 6:3, 6:1
Hamburg (S) s. Richard Gasquet (F) 6:3, 7:5, 7:6
Halle (R) s. Marat Safin (Russ) 6:4, 6:7, 6:4
Wimbledon (R) s. Andy Roddick (USA) 6:2, 7:6, 6:4
Cincinnati (H) s. Andy Roddick (USA) 6:3, 7:5
New York (H) s. André Agassi (USA) 6:3, 2:6, 7:6, 6:1
Bangkok (H) s. Andrew Murray (GBR) 6:3, 7:5
Schanghai Masters (I) u. David Nalbandian (Arg) 7:6, 7:6, 2:6,1:6, 6:7
2006 (12 Turniersiege)
Doha (H) s. Gaël Monfils (F) 6:3, 7:6
Melbourne (H) s. Marcos Baghdatis (Zyp) 5:7, 7:5, 6:0, 6:2
Dubai (H) u. Rafael Nadal (Sp) 6:2, 4:6, 4:6
Indian Wells (H) s. James Blake (USA) 7:5, 6:3, 6:0
Key Biscayne (H) s Ivan Ljubicic (Kro) 7:6, 7:6, 7:6
Monte Carlo (S) u. Rafael Nadal (Sp) 2:6, 7:6, 3:6, 6:7
Rom (S) u. Rafael Nadal (Sp) 7:6, 6:7, 4:6, 6:2, 6:7
Paris (S) u. Rafael Nadal (Sp) 6:1, 1:6, 4:6, 6:7
Halle (R) s. Tomas Berdych (Tsch) 6:0, 6:7, 6:2
Wimbledon (R) s. Rafael Nadal (Sp) 6:0, 7:6, 6:7, 6:3
Toronto (H) s. Richard Gasquet (Fr) 2:6, 6:3, 6:2
New York (H) s. Andy Roddick (USA) 6:2, 4:6, 7:5, 6:1
Tokio (H) s. Tim Henman (GBR) 6:3, 6:3
Madrid (I) s. Fernando Gonzalez (Chile) 7:5, 6:1, 6:0
Basel (I) s. Fernando Gonzalez (Chile) 6:3, 6:2, 7:6
Schanghai Masters (I) s. James Blake (USA) 6:0, 6:3, 6:4
2007 (8 Turniersiege)
Melbourne (H) s. Fernando Gonzalez (Chile) 7:6, 6:4, 6:4
Dubai (I) s. Michail Juschni (Russ) 6:4, 6:3
Monte Carlo (S) u. Rafael Nadal (Sp) 4:6, 4:6
Hamburg (S) s. Rafael Nadal (Sp) 2:6, 6:2, 6:0
Paris (S) u. Rafael Nadal (Sp) 3:6, 6:4, 3:6, 4:6
Wimbledon (R) s. Rafael Nadal (Sp) 7:6, 4:6, 7:6, 2:6, 6:2
Montreal (H) u. Novak Djokovic (Ser) 6:7, 6:2, 6:7
Cincinnati (H) s. James Blake (USA) 6:1, 6:4
New York (H) s. Novak Djokovic (Ser) 7:6, 7:6, 6:4
Madrid (I) u. David Nalbandian (Arg) 6:1, 3:6, 3:6
Basel (I) s. Jarkko Nieminen (Fin) 6:3, 6:4
Shanghai (I) s. David Ferrer (Sp) 6:2, 6:3, 6:2
[ändere] Weblinks
