Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Wótčenaš abo modlitwa knjezowa (po prěnimaj słowomaj łaćonskeho teksta tež Pater noster) je prawdźepodobnje najznaćiša křesćanska modlitwa.
Po Nowym Zakonju zdźěli Jězus Chrystus sam tutu modlitwu swojim wučomnikam, hdyž so jeho prašachu, kak maja so modlić (přir. Mat 6,9-13 a Luk 11,2-4).
| Hornjoserbsce |
Delnjoserbsce |
- Wótče naš, kiž sy w njebjesach.
- Swjeć so Twoje mjeno.
- Přińdź Twoje kralestwo.
- Stań so Twoja wola,
- kaž na njebju, tak na zemi.
- Wšědny chlěb naš daj nam dźens.
- Wodaj nam naše winy,
- jako my tež wodawamy swojim winikam.
- A njewjedź nas do spytowanja,
- ale wumóž nas wot złeho.
- Přetož Twoje je kralestwo a móc a sława
- na wěki. Amen.
|
- Wóśce nas, kenž sy na njebju,
- wuswěśone buź Twójo mě;
- pśiź k nam Twójo kralejstwo;
- Twója wóla se stań
- ako na njebju, tak teke na zemi.
- Wšedny klěb naš daj nam źinsa,
- a wódaj nam naše winy,
- ako my wódawamy swójim winikam.
- A njewjeź nas do spytowanja
- ale wumóž nas wót togo złego,
- Pśeto Twójo jo to kralejstwo a ta móc a ta cesć
- do nimjernosći. Amen.
|
