USB ֆլեշ քարտ
Վիքիփեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
USB ֆլեշ քարտը, իրականում NAND տիպի ֆլեշ հիշողություն է՝ ինտեգրացված USB 1.1 կամ 2.0 ինտերֆեյսով։Այն փոքրիկ, թեթև, շարժական և շատ անգամ գրելու-կարդալու ունակությամբ՝ ինֆորմացիա կրող սարք է, որը կարող է կրել մինչև 64 ԳԲ ինֆորմացիա, սակայն ամենատարածված տարողությունը՝ 512 ՄԲ-ն է (2006թ.-ի դրությամբ)։ Ֆլեշ քարտը, արագ տիպի հիշողությամբ սարք է, որը ավելի հուսալի է, քան ճկուն մագնիսական սկավառակը (floppy)։ Ֆլեշ քարտերը օգտագործում են շարժական հիշողության սարքերի՝ USB Mass Storage ստանդարտը։ Սարքը օգտագործելու համար, ձեր օպերացիոն համակարգը պետք է ունենա USB Mass Storage, և ֆլեշ քարտում օգտագործվող ֆայլային համակարգի դրայվերների ապահովում։ Mac OS X օպերացիոն համակարգի բոլոր տարբերակները ունեն USB Mass Storage սարքավորումների ապահովում։ Microsoft Windows XP, 2000 և ME ևս ունեն այսպիսի սարքերի ապահովում, սակայն Windows-ի բոլոր նախկին տարբերակները պահանջում են դրայվեր, որը, սովորաբար, տրամադրում է արտադրողը։
[խմբագրել] Պատմություն
Ֆլեշ քարտը ստեղծվել է 1998թ.-ին IBM-ի կողմից, որպեսզի փոխարինի ճկուն մագնիսական սկավառակները՝ ThinkPad գծի արտադրանքների համար։ Չնայած, որ IBM-ն է առաջին անգամ հայտարարել այս սարքի մասին, սակայն նրանք չեն արտոնագրել այն, և, հետագայում, պայմանավորվել են M-Systems-ի հետ, որպեսզի նրանք զարգացնեն և արտադրեն այդ սարքերը։ Այս սարքի և նրա հետ կապված մի քանի այլ արտոնագրեր, այժմ պատկանում է M-Systems ընկերությանը։
Առաջին ֆլեշ քարտերը արտադրվել են M-Systems-ի կողմից՝ «disgo» ապրանքանիշի տակ, հետևյալ տարողություններով՝ 8ՄԲ, 16ՄԲ, 32ՄԲ և 64ՄԲ։ Սրանք ներկայացվում էին հանրությանը, որպես «ճկուն մագնիսական սկավառակները վերացնողներ», և այդ նույն կառուցվածքով արտադրվել էին մինչև 256ՄԲ։ Սակայն, շուտով, ասիական արտադրողները սկսեցին արտադրել իրենց սեփական ֆլեշ քարտերը՝ Disgo-ից ավելի էժան գներով։
Ժամանակակից ֆլեշ քարտերը ունեն USB 2.0 միացում։ Սակայն, տվյալ պահին, նրանք չեն օգտագործում որոշված ամբողջ 480ՄԲիթ/վ արագությունը՝ տեխնիկական սահմանափակումների պատճառով։
Չնայած, որ այս քարտերը սկզբնապես նախատեսված էին անհատների համար՝ ինֆորմացիան տեղափոխելու համար, սակայն այսօրվա ֆլեշ քարտերը դառնում են կյանքի մեջ ավելի ու ավելի պրակտիկ, օրինակ iPod-ը` երաժշտություն լսելու համար, կամ ֆլեշժամացույցները։
