Ár keisaranna fjögurra
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Ár keisaranna fjögurra var ár í sögu Rómavedis, 69 e.Kr., en þá komust hvorki meira né minna en fjórir keisarar til valda, einn á fætur öðrum. Þessi fjórir keisarar voru Galba, Otho, Vitellius og Vespasíanus.
Í kjölfar sjálfsmorðs Nerós keisara árið 68 e.Kr. fylgdi stuttur óvissu- og átakatími í Róm, fyrsta borgarastríðið frá dauða Marcusar Antoniusar árið 30 f.Kr. Frá júní árið 68 til desember árið 69 urðu Rómverjar vitni að valdatöku og falli Galba, Othos og Vitelliusar og að lokum valdatöku Vespasíanusar, fyrsta keisarans af flavísku ættinni. Stjórnleysið sem þetta átakaár olli hafði langvarandi og alvarleg áhrif á stjórnmál í Rómaveldi.
