Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Seltjarnarnes valdi sína fyrstu hreppsnefnd árið 1875 og fékk kaupstaðarréttindi 29. mars 1974.
Listi |
|
Hreppsnefndarmenn |
A |
|
Konráð Gíslason |
A |
|
Sigurjón Jónsson |
B |
|
Finnbogi Rútur Valdimarsson |
B |
|
Guðmundur Eggertsson |
B |
|
Guðmundur Gestsson |
Listi |
Flokkur |
|
Atkvæði |
% |
Hreppsn. |
A |
A-listinn |
|
217 |
49,54 |
2 |
B |
Framfarafjelagið |
|
221 |
50,46 |
3 |
|
Gild atkvæði |
|
438 |
100,00 |
5 |
Kosið var 7. júlí 1946. Framfarafélagið Kópavogur bauð fram lista með mönnum úr öllum stjórnmálaflokkum með það að markmiði að ná meirihluta til að þrýsta á frekari framfarir í Kópavogi og höfðu fyrir kosningarnar sent kjósendum bréf þar að lútandi. Sameinaðir Kópavogsbúar unnu kosninguna með 4 atkvæða mun gegn A-lista þar sem fyrrum hreppsnefndarmenn skipuðu efstu sætin. Guðmundur Gestsson var skipaður oddviti en Finnbogi Rútur Valdimarsson gegndi störfum oddvita á meðan Guðmundur dvaldi erlendis. Sigurjón Jónsson vék sæti sínu skömmu eftir kosningar, hugsanlega vegna mikilla útstrikana af A-listanum og tók Kjartan Einarsson við sæti hans.
Ákveðið var svo að skipta hreppnum upp og kljúfa Kópavog úr honum enda sé hreppurinn í tveim ólíkum og ótengdum hlutum, og Kópavogur nú nær jafnfjölmennur og Sauðárkrókur sem hafði þá nýverið fengið kaupstaðarréttindi. Skiptingin fór fram um áramótin 1947-48, og héldu Kópavogsbúar eigin hreppsnefndarkosningu.
Listi |
|
Hreppsnefndarmenn |
A |
|
Kjartan Einarsson |
A |
|
Konráð Gíslason |
B |
|
Erlendur Einarsson |
B |
|
Jón Guðmundsson |
B |
|
Sigurður Flygenring |
Listi |
Flokkur |
|
Atkvæði |
% |
Hreppsn. |
A |
A-listinn |
|
101 |
39,14 |
2 |
B |
B-listinn |
|
137 |
53,10 |
3 |
|
Auðir |
|
20 |
7,75 |
|
|
Ógildir |
|
0 |
0,00 |
|
|
Alls |
|
258 |
100,00 |
5 |
Kjörskrá og kjörsókn |
334 |
77,24 |
|
Kosið var 29. janúar 1948. B-listinn vann kosningarnar.[1]
Listi |
|
Hreppsnefndarmenn |
B |
|
|
B |
|
|
D |
|
|
D |
|
|
D |
|
|
Listi |
Flokkur |
|
Atkvæði |
% |
Hreppsn. |
B |
Óháðir |
|
121 |
47,64 |
2 |
D |
Sjálfstæðisflokkurinn |
|
133 |
52,36 |
3 |
|
Gild atkvæði |
|
254 |
100,00 |
5 |
Kosið var 29. janúar 1950. Sjálfstæðismenn náðu meirihluta.[2]
Listi |
|
Hreppsnefndarmenn |
B |
|
Kjartan Einarsson |
B |
|
Konráð Gíslason |
D |
|
Jón Guðmundsson |
D |
|
Sigurður Flygenring |
D |
|
Sigurður Jónsson |
Listi |
Flokkur |
|
Atkvæði |
% |
Hreppsn. |
B |
Óháðir |
|
146 |
46,20 |
2 |
D |
Sjálfstæðisflokkurinn |
|
170 |
53,80 |
3 |
|
Gild atkvæði |
|
316 |
100,00 |
5 |
Kosið var 31. janúar 1954. Sjálfstæðismenn héldu meirihluta.[3]
Hreppsnefndarmenn |
Erlendur Einarsson |
Jón Guðmundsson |
Kjartan Einarsson |
Konráð Gíslason |
Sigurður Jónsson |
Kjósa hefði átt 25. janúar 1958 en aðeins einn listi kom fram, skipaður frambjóðendum úr flestum flokkum, og var því sjálfkjörið.[4]
Listi |
|
Hreppsnefndarmenn |
D |
|
Jón Guðmundsson |
D |
|
Karl B. Guðmundsson |
D |
|
Sigurgeir Sigurðsson |
H |
|
Jóhannes Sölvason |
H |
|
Jón G. Sigurðsson |
Kosið var 27. maí 1962. Sjálfstæðisflokkurinn náði hreinum meirihluta.[5]
Listi |
|
Hreppsnefndarmenn |
D |
|
Karl B. Guðmundsson |
D |
|
Sigurgeir Sigurðsson |
D |
|
Snæbjörn Ásgeirsson |
H |
|
Jóhannes Sölvason |
H |
|
Sveinbjörn Jónsson |
Listi |
Flokkur |
|
Atkvæði |
% |
Bæjarf. |
D |
Sjálfstæðisflokkurinn |
|
460 |
56,93 |
3 |
H |
Framboð Alþýðuflokks, Alþýðubandalags og Framsóknarflokks |
|
314 |
38,86 |
2 |
|
Auðir og ógildir |
|
34 |
4,21 |
|
|
Alls |
|
808 |
100,00 |
5 |
Kjörskrá og kjörsókn |
887 |
91,09 |
|
Kosið var 22. maí 1966. Sjálfstæðisflokkurinn hélt meirihluta gegn sameinuðu framboði Alþýðuflokks, Alþýðubandalags og Framsóknarflokks.[6]
Listi |
|
Hreppsnefndarmenn |
D |
|
Karl B. Guðmundsson |
D |
|
Kristinn P. Michelsen |
D |
|
Sigurgeir Sigurðsson |
H |
|
Njáll Ingjaldsson |
H |
|
Njáll Þorsteinsson |
Listi |
Flokkur |
|
Atkvæði |
% |
Bæjarf. |
D |
Sjálfstæðisflokkurinn |
|
587 |
61,92 |
3 |
H |
Vinstri menn |
|
312 |
32,91 |
2 |
|
Auðir og ógildir |
|
49 |
5,17 |
|
|
Alls |
|
948 |
100,00 |
5 |
Kjörskrá og kjörsókn |
1076 |
88,10 |
|
Kosið var 31. maí 1970. Sjálfstæðisflokkurinn hélt meirihluta gegn sameiginlegu framboði hinna flokkanna.[7]
Seltjarnarnes fékk kaupstaðarréttindi 29. mars 1974, því voru næstu kosningar bæjarstjórnarkosningar.
- Adolf J. E. Petersen (ritstj.). Saga Kópavogs - Frumbyggð og hreppsár 1935-1955. Lionsklúbbur Kópavogs, 1983. , bls. 78-79
- ↑ Morgunblaðið 20. janúar 1948, bls. 7
- ↑ Morgunblaðið 31. janúar 1950, bls. 2
- ↑ Morgunblaðið 2. febrúar 1954, bls. 2
- ↑ Morgunblaðið 7. janúar 1958, bls. 20
- ↑ Morgunblaðið 29. maí 1962, bls. 15
- ↑ Morgunblaðið 24. maí 1966, bls. 12
- ↑ Morgunblaðið 2. júní 1970, bls. 11