Nástaða
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Nástaða er það þegar sömu orðin (eða samskonar orðhlutar) standa þétt saman í texta og virka sem ofklifun. Endurtekningar í texta geta verið stílbragð, en oftast er nástaða lýti á texta. Hægt er að forðast nástöðuna, t.d. með skipulagðri notkun fornafna og samheita.
[breyta] Dæmi um nástöðu
- Hún spyrnti við hálflausum steinum á leið sinni, enda var það henni fróun að ryðja steinum úr vegi.
- Hann hlustaði á brim hafsins og horfði á borgir hafísins úti við sjóndeildarhringinn.