Réttarsálfræði

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Réttarsálfræði snýst um hagnýtingu sálfræði innan réttarkerfisins í tengslum við ýmis afbrotamál og réttarhöld yfir meintum afbrotamönnum. Til dæmis koma réttarsálfræðingar að málum þar sem deilt er um forræði yfir barni eða börnum, málum þar sem börn hafa verið misnotuð eða farið illa með (tilfinningalega, líkamlega, kynferðislega), málum þar sem þarf að mæla sakhæfi eða getu mannaeskju til að vera sjálfráða og málum þar sem meta þarf hættu á glæpum síðar.

Réttarsálfræðinni er ætlað að veita innsýn í störf og starfsaðgerðir rannsóknarmanna, í sálarlíf afbrotamanna og fórnarlamba þeirra auk þess sem hún fjallar um áreiðanleika vitna.

Meðal þekktra íslenskra réttarsálfræðinga er Gísli H. Guðjónsson.