Varmafræði

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Varmafræði er sú grein eðlisfræðinnar sem fjallar um flutning á orku á milli kerfa. Hiti er grundvallarstærð í varmafræði, en einnig er fengist við hugtök eins og orku, óreiðu, varma og vinnu til að lýsa kerfum og hvernig þau víxlverka. Varmafræði er nátengd safneðlisfræði, sem er oft notuð til að leiða út varmafræðileg sambönd.

Varmafræði fjallar einungis um hvort hlutir séu komnir í varmafræðilegt jafnvægi eða ekki, en ekki hvernig orka færist á milli hluta. Tveir hlutir sem eru að flytja varma á milli sín eru ekki í varmafræðilegu jafnvægi. Því er sagt að varmafræði sé tímáóháð.