ჰოლანდია

ვიკიპედიიდან

ჰოლანდია (ნიდერ. Holland) — ისტორიული რეგიონი ნიდერლანდის დასავლეთ ნაწილში. მოიცავს ქვეყნის ორი პროვინციის ტერიტორიას - ჩრდიელოეთ ჰოლანდიას (Noord-Holland) და სამხრეთ ჰოლანდიას (Zuid-Holland). ისტორიულად ჰოლანდია საგრაფო იყო, რომელიც საღვთო რომის იმპერიის ნაწილი იყო. მოგვიანებით ერთ-ერთი სახელმწიფო გახდა, რომელმაც შექმნა რესპუბლიკა ნიდერლანდების შვიდი გაერთიანებული პრივინციით (1581-1795).

1806-10 წლებში არსებობს ჰოლანდიის სამეფო, რომელიც ვასალურ დამოკიდებულებაში იყო ნაპოლეონ I-ის საფრანგეთის იმპერიის მიმართ. მის მეფედ ნაპოლეონის ერთ-ერთი ძმა, ლუდოვიკო I ბონაპარტი დაინიშნა. ჰოლანდიის სამეფო შეცვალა ბატავიის რესპუბლიკამ (ასევე ვასალური საფრანგეთის მიმართ), შემდეგ კი 1810 წელს საფრანგეთის მიერ ანექსირებისას არსებობა შეწყვიტა.

სახელწოდება ჰოლანდია მომდინარეობს სიტყვებისგან holt land (სიტყვასიტყვით "ხის ქვეყანა"). ზოგიერთ ქვეყანაში ამ სახელით მოიხსენიება მთელი ნიდერლანდების სამეფო, რაც პოლიტიკურად არაკორექტულია.