រស់ សេរីសុទ្ធា
ដោយសព្វវចនាធិប្បាយសេរីវិគីភីឌា
រស់ សេរីសុទ្ឋា | ||
---|---|---|
ព្រះរាជនីសំលេងមាស
|
||
ពត៌មានសំខាន់ៗ | ||
ឈ្មោះពីកំនើត | រស់ សុទ្ធា | |
ថ្ងៃខែឆ្នាំកំនើត | ១៩៤៦ | |
ទីកន្លែងកំនើត | ខេត្តបាត់ដំបង | |
សញ្ជាតិ | កម្ពុជា | |
ប្រភេទតន្ត្រី | ប្រជាប្រិយ Rock និង roll | |
វិជ្ជាជីវៈ | អ្នកចំរៀង អ្នកសរសេរបទចំរៀង | |
ឆ្នាំប្រកបវិជ្ជាជីវៈ | ១៩៦០ –១៩៧៥ | |
ដៃគូ | ស៊ីន ស៊ីសាមុត |
អ្នកស្រី រស់ សេរីសុទ្ឋា ជាអ្នកនិពន្ឋបទចំរៀង និង ជាអ្នកចំរៀងខ្មែរដ៏ល្បីល្បាញនាអំឡុងទសវត្សឆ្នាំ ៦០ និង ៧០។ អ្នកស្រីជាដៃគូចំរៀងជាញឹកញាប់របស់អធិរាជសំលេងមាសលោក ស៊ីន ស៊ីសាមុត។កំពូលតារាចំរៀងរូបនេះបានទទួលមរណភាពនៅសម័យខ្មែរក្រហម។
មាតិកា |
[កែប្រែ] ជីវប្រវត្តិ
អ្នកស្រី រស់ សេរីសុទ្ឋាមាននាមដើមថា រស់ សុទ្ឋា។ អ្នកស្រីកើតនៅឆ្នាំ ១៩៤៦នៅខេត្តបាត់ដំបង ក្នុងគ្រួសារក្រីក្រមួយដែលប្រកបវិជ្ជាជីវៈ ជាអ្នកលេងភ្លេងបុរាណខ្មែរ។ ដំបូងឡើយ គាត់ច្រៀងដៃគូជាមួយបងប្រុសបង្កើតឈ្មោះសេរី ដែលពេលនោះអ្នកណាក៏គេស្គាល់គូចំរៀង សេរី-សុទ្ឋាដែរ។ ពួកគាត់បានទៅធ្វើការងារនៅ តាមក្លិបនាទីក្រុងភ្នំពេញ។ សំលេងដ៏ក្រអួនក្រអៅដូចទេពធីតារបស់លោកស្រី បានធ្វើអោយលោកស្រីមានកិត្តិនាមល្បីខ្ចរខ្ចាយមួយរំពេច។ គាត់ក៏ចាប់ផ្តើមច្រៀងបទទោលដោយដាក់ឈ្មោះក្នុងវិស័យសិល្បៈថា រស់ សេរីសុទ្ឋា ចាប់ពីពេលនោះមក។
លោកស្រីត្រូវបានសម្តេចនរោត្តម សីហនុប្រទាននាមជាព្រះរាជនីសំលេងមាស។
អាជីបជាអ្នកចំរៀងរបស់លោកស្រី បានបញ្ចប់នៅពេលខ្មែរក្រហមវាយបានទីក្រុងភ្នំពេញ នាខែមេសា ១៩៧៥។ លោកស្រីត្រូវបានខ្មែរក្រហមជន្លៀស ជាមួយប្រជាជនរាប់ម៉ឺននាក់ទៀតទៅកាន់មូលដ្ឋានខេត្តកំពង់ស្ពឺ។ ពេលពួកមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមបានដឹងអត្តសញ្ញាណរបស់គាត់ ពួកវាបានបង្ខំអោយគាត់តែង និងច្រៀងចំរៀងអបអរជ័យជំនះរបស់ពួកវា។ ដោយសារលោកស្រីមិនព្រមច្រៀង ខ្មែរក្រហមបានបង្ខំគាត់អោយទៅជីកប្រលាយទឹកដូចអ្នកដ៏ទៅទៀតក្នុងសហករដែរ។ ប៉ុលពតបានបង្ខំអោយលោកស្រីរៀបការជាមួយជំនួយការម្នាក់របស់ខ្លួន នៅឆ្នាំ ១៩៧៧។ គាត់បានបាត់ខ្លួនដោយអាថ៌កំបាំងនាពេលមានចលាចលក្នុងរបបវាលពិឃាតនេះ ដែលធ្វើអោយអ្នកខ្លះជឿថាគាត់បាត់ស្លាប់បាត់ហើយ។ មនុស្សភាគច្រើនជឿថាគាត់បានស្លាប់ដោយសារការធ្វើការហួសកំលាំង។ មានអ្នកខ្លះនិយាយថា គាត់បានទទួលមរណភាព ដោយការថែទាំមិនត្រឹមត្រូវនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យមួយក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ នៅរយៈពេល១សប្តាហ៍មុនការដួលរលំនៃពួកខ្មែរក្រហម។ ឯអ្នកខ្លះនិយាយថាថាគាត់បានប្រឆាំងនិងស្វាមីដែលជាខ្មែរក្រហមរបស់គាត់ រួចក៏ត្រូវបានគេបញ្ជូនទៅកែប្រែ។
- (ចំនាំ៖ ពាក្យថាកែប្រែ ប្រើក្នុងសម័យប៉ុលពត មានន័យថា យកទៅធ្វើទារុណកម្មនិងចុងក្រោយ គឺសំលាប់ចោលតែម្តង។)
ទោះជាអ្នកស្រីបានបាត់បង់ជីវិតទៅហើយក៏ដោយ កិត្តិស័ព្ទរបស់គាត់នៅគង់វង្សដដែលក្នុងបេះដូងប្រជាជនកម្ពុជាទូទៅ។ ខ្សែអាត់ចំរៀងអ្នកស្រីត្រូវបានអ្នកស្រលាញ់ចូលចិត្តគាត់ ប្រថុយជីវិតថែរក្សាទុកឆ្លងកាត់សម័យប៉ុលពត ហើយត្រូវបានធ្វើអោយរស់ឡើងវិញតាមការថតបញ្ចូលក្នុងកាសែតនិងស៊ីឌី។
[កែប្រែ] បទចំរៀងទោល
(សូមជួយសរសេរបន្ថែម)
- កាត់សក់ៗ
- ក្លិនជាប់នាសា
- ចំរៀងស្នេហ៍ខ្ញុំ
- ចំរៀងអវសាន
- ចាំដប់ខែ
- ចាំនៅតែចាំ
- ចាំលុះសូន្យ
- ច្បារមនរឿងខ្ញុំ
- ជំនោរប៉ៃលិន
- ជ្រោះអូរយ៉ាដាវ
- ឆ្នាំអូន១៥
- ឆ្នាំអូន១៦
- ឈប់ស្រលាញ់មិនបាន
- ថ្ងៃលិចអូនស្រណោះ
- ទឹកហូរទៅ
- នរកលោកីយ៍
- បងធ្វើអោយអូនយំ
- បងបានសន្យា
- បណ្តាំស្ទឹងខៀវ
- បុប្ផាអាកាសចរណ៍
- បំភ្លេចមិនបាន
- ប្រុសបណ្តូលចិត្ត
- ផ្ការីកលើមេឃ
- ផ្កាអរគីដេ
- ព្រាត់ស្វាមី
- ព្រោះរឿងអ្វី
- ភ័យ!ភ័យ
- មិនគួរស្រលាញ់បង
- ម្ចាស់ស្នេហ៍អូន
- ម្តេចក៏ដើរតាមខ្ញុំ
- យំសំរាប់ថ្ងៃនេះ
- រាត្រីបាត់ស្នេហ៍
- រាំឆាៗៗ
- លួចស្នេហ៍ដួងច័ន្ទ
- លែងខ្ញុំទៅ
- វាចាបុរស
- សល់អនុស្សាវរីយ៍
- សំនៀងបុប្ផាព្រៃភ្នំ
- សុំរស់ក្បែរបង
- ស្រមោលស្នេហ៍ខ្ញុំ
- ស្រា១កែវ
- អាល័យបងជានិច្ច
- អាសូរកុសលមាលា
- អូនចាំបងជានិច្ច
- អូននៅតែរង់ចាំ
- អូនសុំអង្វរ
- អូនស្ម័គ្របងស្មោះ
- អូនស្រលាញ់បងណាស់
[កែប្រែ] បទចំរៀងឆ្លងឆ្លើយជាមួយលោក ស៊ីន ស៊ីសាមុត
- កំណាព្យស្នេហ៍
- គំនួចវាយោ
- ចង់បានផ្កាអ្វី
- ចោរលួចចិត្ត
- ថ្មគោលស្រមោលស្នេហ៍
- ទាវអើយស្រីទាវ
- ទឹកជ្រោះប៊ូស្រា
- ទូកបងអ៊ុំស្កាត់
- ទេសភាពព្រលឹម
- បោះឈូង
- យប់យន់ទន់ត្រជាក់
- យើងកុំភ្លេចគ្នា
- ស្រណោះអូរជ្រៅ
- ឯណាព្រហ្មចារីយ៍
[កែប្រែ] បទចំរៀងឆ្លងឆ្លើយជាមួយអ្នកស្រី ប៉ែន រ៉ន
- ទេសចរក្នុងក្តីស្រមៃ
- ទេសភាពឋានកណ្តាល
- មួយថ្ងៃល្អបីដង