Gunung
Dari Wikipedia Bahasa Melayu, ensiklopedia bebas.
Gunung berupakan bentuk muka bumi yang menonjol daripada rupa bumi di sekitar. Gunung biasanya lebih tinggi dan curam berbanding bukit. Gunung dan banjaran gunung terbentuk disebabkan pergerakan kerak bumi yang bertembung. Sekiranya kedua-dua kerak bumi menjulang naik, banjaran gunung terhasil, sebaliknya sekiranya salah satu kerak bumi terlipat bawah kerak yang lain, gunung berapi terhasil.
Banjaran gunung boleh memberi kesan kepada cuaca kerana mereka menjadi halangan kepada pergerakan awan. Banjaran gunung Alps merupakan banjaran gunung yang terbesar di eropah dianggap masih muda. Ini dibuktikan oleh puncak dan rabung gunung yang tajam dan masih belum terhakis menjadi tumpul oleh tindakan cuaca, air, dan angin.
Gunung meliputi 54% kawasan Asia, 36% Amerika utara, 25% Eropah, 22% Amerika Selatan, 17% Australia dan 3% Afrika. Secara keseluruhan, 24% dari daratan di Bumi terdiri dari banjaran gunung. Selain itu, 1 dalam 10 orang tinggal di kawasan pergunungan. Semua sungai utama di dunia bermula dari gunung, dan lebih separuh manusia bergantung kepada gunung untuk air [1][2]. Gunung yang diiktiraf sebagai gunung tertinggi di dunia adalah Gunung Everest.
[sunting] Senarai gunung
- Senarai gunung di Argentina
- Senarai gunung di Nepal
- Senarai gunung di Malaysia
[sunting] Rujukan
- ↑ International Year of Freshwater 2003. Dicapai pada 2006-12-07.
- ↑ The Mountain Institute. Dicapai pada 2006-12-07.
[sunting] Pautan luar
