Стереометрија
Од Википедија, слободна енциклопедија
Во математиката, стереометрија е гранката на геометријата на тридимензионалниот Евклидов простор — тоа е просторот во кој живееме. Оваа гранка се развила по развојот на рамнинската геометрија. Стереометријата се занимава со мерења на волумени на разни геометриски фигури: цилиндер, кружен конус, потсечен конус, топка, призми, сечила, буриња и др.
Питагорејците Се занимавале со топката и правилните тела, но пирамидата, призмата, конусот и цилиндарот не биле изучувани сѐ до платонизмот. Евдокс Книдски го воспоставил нивнното мерење, дека пирамидата и призмата содржат една третина од волуменот на призмата и цилиндaрот на иста основа и со иста висина, и веројатно тој го отркил доказот дека волуменот на една топка е нејзиниот радиус на куб.
Видете исто така: Архимед, Демјурж, Јоханес Кеплер, планиметрија, Платон, Тимеј (дијалог)
...парафразирано и делумно земено од Енциклопедија Британика 1911
[уреди] Основни теми во стереометријата
Основните теми се:
- наклон на рамнини и линии
- двостран агол и тродимензионален агол
- коцка, квадар, паралелопипед
- тетраедар и други пирамиди
- призми
- Октоедар, додекаедар, икосаедар
- конуси и цилиндри
- топка
- други квадрици: сфероид, елипсоид, параболоид и хиперболоиди.
[уреди] Други теми
Понапредно е изучувањето на:
- проективна геометрија на три димензии која води до
- доказ на Дезарговата теорема со употреба на четврта димензија
- уште полиедри
- описна геометрија.
Аналитичката геометрија и векторските техники вршат големо влијание дозволувајќи ја систематската употреба на линеарните равенки и матричната алгебра; ова станува поважно за повисоки димензии. Главна причина за изучување на овој предмет е неговата примена во комјутерската графика, што значи дека алогаритмите стануваат важни.