Ши-кинг
Од Википедија, слободна енциклопедија
Ши-кинг или Книгата на песните е третата и за литературата најважна канонска книга кај Кинезите. Таа содржи 350 песни од разните области на старото феудално царство на династијата Џоу, напишани помеѓу 1050 и 700 година п.н.е., кои даваат реална слика на стариот кинески живот и обичаи. Песните се најмногу наивно-народни или дворско-свечени, а ги систематизирал Конфучие околу 500 год. п.н.е. Првиот точен превод го дал англискиот синолог Џејмс Леџ.
 |
Ова е недовршена статија за литература. Вие можете да помогнете за нејзината дообработка. |
