Van Wikipedia
Amenhotep II
Amenhetep II, Amenophis II |
|
Farao van de 18e Dynastie |
|
Vader |
Thoetmoses III |
Moeder |
Hatsjepsoet II, Meritre |
Dynastie |
{{{3}}} |
|
|
Amenhotep II in hiërogliefen |
serekh of Horusnaam |
|
|
Nebtynaam |
|
|
Gouden Horusnaam |
|
|
|
praenomen of troonnaam |
|
|
nomen of geboortenaam |
|
|
Amenhotep II was de zevende farao van de 18e Dynastie van het Oude Egypte. De naam Amenhotep betekent: Amon is tevreden. Zijn tweede bekende naam Aacheperoere betekent: Grote manifestatie van Ra.
Amenhotep was de zoon van Thoetmoses III en zijn bijvrouw Hatsjepsoet II, Meritre. De koning was co-regent voor twee jaar en vier maanden volgens bronnen uit de oudheid. Amenhotep werd geconfronteerd met een belangrijke opstand in Syrië door de vazalstaat van Naharin in het Jaar 3 van zijn regering, bijna onmiddellijk na de dood van zijn vader. Hij zond zijn leger naar de Levant om deze opstand te onderdrukken.
De koning was bekend door zijn fysieke dapperheid. Na het veroveren van Kadesh en hiermee het succesvol eindigen van zijn eerste Syrische campagne, gaf de koning opdracht tot het organiseren van de ophanging van de zeven prinsen op de boeg van zijn schip. Bij het bereiken van Thebe werden de prinsen (op één na) opgehangen bij de stadsmuren. Anderen werden opgehangen bij de stadsmuren van Napata als voorbeeld van het het gevolg zou zijn van het toenemen van geweld tegen de farao. De farao was zeer succesvol in zijn optreden tegen zijn buren de Nubiërs want hij sloeg iedere opstand af, er zijn geen bronnen bekend van geslaagde opstanden (in tegenstelling tot zijn opvolger Thoetmoses IV).
Amenhotep II raakte ook betrokken bij opstandelingen bij de Syrische grens, daar besteedde hij zijn tweede Syrische militaire veldtocht aan. Dit vond plaats in zijn regeringsjaren 7 tot 9. Beide opstanden werden veroorzaakt door een opstand in de Syrische gebieden van het Egyptische Imperium, die waarschijnlijk opgestookt was door de leider van de Mitanni. In jaar 9 verloor Amenhotep II zijn gezag over het gebied tussen de Orontes en de Eufraat. Na deze campagne ontwikkelden zich geen verdere conflicten tussen Mitanni en Egypte, en werd er een informele vrede gehandhaafd tussen Amenhotep en de koning van Mitanni. Daarna legde Amenhotep de nadruk op binnenlandse kwesties, maar handhaafde de keizerlijke controle van Egypte over de algemene welvaart van Kanaan en van Egypte.
Amenhotep II was niet alleen een vechter maar ook een diplomaat. Hij regelde dat de Babyloniërs en Hettieten vrede met elkaar sloten, in ruil voor Egyptische heerschappij over het gebied. Toen de vrede verzekerd was, richtte de koning veel gebouwen op in Egypte.
[bewerk] Bouwwerken