Ansbach (land)
Van Wikipedia
| Vlag | Wapen |
|---|---|
 |
 |
| Kaart | |
|
|
|
| Hoofdstad | Ansbach |
| Regeringsvorm | Monarchie |
| Staatshoofd | Markgraaf |
| Dynastie | Hohenzollern |
| Bestaan | 1398-1806 |
| Ontstaan uit | Burggraafschap Neurenberg |
| Opgegaan in | Pruisen |
| Oppervlakte | 3579 km² |
| Inwoners | ± 300.000 (1790) |
| Taal | Duits |
| Religie | |
| Munteenheid | |
| Leus | {{{leus}}} |
Ansbach (ook: Brandenburg-Ansbach) was een markgraafschap en vorstendom in Franken dat werd geregeerd door een zijtak van het Huis Hohenzollern.
[bewerk] Geschiedenis
De gebieden Ansbach en Kulmbach vielen in 1362 als lenen ten deel aan burggraaf Frederik V van Neurenberg. Na zijn dood in 1398 werd het burggraafschap Neurenberg verdeeld onder zijn zoons: Johan III kreeg het "land op het gebergte", Kulmbach, en Frederik VI (1398-1440) het "land onder het gebergte", Ansbach. Frederik werd in 1415 ook beleend met Brandenburg en erfde na Johans dood in 1420 tevens Kulmbach. Omdat Brandenburg een markgraafschap was, voerden ook de vorsten van Ansbach de titel van markgraaf, hoewel het geen mark (grensgebied) was. Om deze prestigieuze titel toch te kunnen voeren gebruikte men de term "markgraafdom" (Markgraftum) in plaats van "markgraafschap" (Markgrafschaft).
Frederiks zoon Albrecht Achilles (1440-1486) bepaalde in zijn Dispositio Achillea (1473) de splitsing van Brandenburg, Ansbach en Kulmbach (later Bayreuth genoemd). Na zijn dood viel Ansbach dienovereenkomstig als secundogenituur toe aan zijn jongere zoon Frederik de Oude (1486-1515), die in 1495 van zijn broer ook Kulmbach erfde. Onder zijn zoons werden Ansbach en Kulmbach weer opgesplitst. De tweede zoon George de Vrome (1515-1543), die Ansbach had geërfd, voerde de Reformatie in. Zijn opvolger George Frederik de Oude (1543-1603) verenigde Ansbach en Kulmbach weer na de dood van markgraaf Albrecht Alcibiades in 1557.
Toen ook George Frederik stierf zonder mannelijke erfgenamen vielen Ansbach en Bayreuth toe aan respectievelijk Joachim Ernst (1603-1625) en Christiaan, jongere zoons van keurvorst Johan George van Brandenburg. Onder het bewind van Joachim Ernsts weduwe Sophie van Solms-Laubach (1625-1639), regentes namens haar minderjarige zoons, werd het land verwoest door de Dertigjarige Oorlog. De laatste markgraaf, Karel Alexander (1757-1791), erfde in 1769 ook Bayreuth. Hij verkocht beide markgraafschappen in 1791 aan Pruisen en stierf in 1806 kinderloos. De staten werden sindsdien als Pruisische provincie bestuurd door de te Ansbach residerende Karl August von Hardenberg. In 1806 kwamen ze door ruil aan Beieren.
[bewerk] Markgraven
- 1398-1440: Frederik VI
- 1440-1486: Albrecht Achilles
- 1486-1515: Frederik V de Oude
- 1515-1543: George de Vrome
- 1543-1603: George Frederik I de Oude
- 1603-1625: Joachim Ernst
- 1625-1634: Frederik
- 1634-1667: Albrecht
- 1667-1686: Johan Frederik
- 1686-1692: Christiaan Albrecht
- 1692-1703: George Frederik II de Jonge
- 1703-1723: Willem Frederik
- 1723-1757: Karel Willem Frederik de Wilde Markgraaf
- 1757-1791: Karel Alexander
[bewerk] Bestuurlijke indeling
De grenzen van Ansbach werden na het Regensburger Delingsverdrag van 1541, dat de grens tussen Ansbach en Kulmbach-Bayreuth vastlegde, niet meer wezenlijk gewijzigd. Het gebied bestond midden achttiende eeuw uit vijftien bestuurlijke eenheden:
|
|
|
