Areolenlandschildpad
Van Wikipedia
| Areolenlandschildpad | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Homopus areolatus Thunberg, 1787 |
De Areolenlandschildpad (Homopus areolatus) is een schildpad uit de familie landschildpadden of Testudinidae. Deze soort wordt ook wel gewone padloper of papegaaibekschildpad genoemd. Opmerkelijk is dat de Engelse benaming ook (common) padloper is.
[bewerk] Beschrijving
De carapaxlengte varieert van ongeveer 10 tot 12 centimeter, mannetjes blijven kleiner. De schildpad heeft een vreemd uiterlijk; de hoornplaten aan de rand van het schild zijn klein, bruin en dun, maar de hoornplaten in het midden zijn groot en vierkant, en iedere hoornplaat heeft in het midden een vierkante 'kuil'. De hoornplaten zelf zijn groen, de kuil in het midden bruin en de randen van de hoornplaten zijn zwart. Hierdoor ontstaat een patroon en kleurenschakeling die het dier met enige fantasie doet denken aan een wandelende handgranaat. De bek doet sterk denken aan die van een papegaai; een snavelachtige en kromme bek met bovenop een knobbel die meestal bruin tot rood is. De kop en poten zijn meestal groengrijs, de buik geel tot oranje.
[bewerk] Algemeen
De Areolenlandschildpad komt voor in Zuid-Afrika, en leeft in drogere gebieden als steppen en savannen. Het is een van de weinige reptielensoorten die nog algemeen voorkomt in de natuur. Vaak wordt deze soort aangetroffen in streken met weinig water want dit dier kan goed tegen droogte. Het voedsel bestaat uit wortels van planten en grassen, ook wel aas.
[bewerk] Externe links
Enkele foto's van de Areolenlandschildpad (Duitstalig).
Nederlandse site met veel informatie over de verzorging van deze soort
