Aster Computers
Van Wikipedia
Aster Computers was gevestigd in het kleine plaatsje Arkel in de buurt van Gorinchem (Nederland). Voor het piepkleine bedrijf (minder dan vijf mensen) de Aster computer ontwikkelde heette het bedrijf MCP (Music print Computer Product) en was gespecialiseerd in het produceren van middels een computer geproduceerde bladmuziek. Van daaruit ontwikkelde het zich tot een fabrikant van bouwpakketten voor elektronica-amateurs. Het was toen nog letterlijk een bedrijf dat in de garage van de eigenaar werd gevoerd. Na verhuizing naar het pand op de Dijkweg in Arkel (of op Arkel, zoals de Arkelaren nog steeds plegen te zeggen, omdat Arkel vroeger een eiland was) begon het ook alternatieve floppy disk drives voor TRS-80 computers te leveren. Omdat de berucht onbetrouwbare TRS-80 expansion interface tevens zeer duur was besloten ze ook alternatieven daarvoor te ontwikkelen. Als alternatief voor de geheugenuitbreiding, van 16K naar 48K, besloten ze een service aan te bieden waarbij de in de TRS-80 Model 1 zélf aanwezige 16K RAM chips vervangen werden door 64K RAM chips, waarvan dan 48K beschikbaar kwam. Voor de nog ontbrekende floppydiskcontroller en printerinterface ontwikkelden ze een printplaat die samen met diskdrives in een kast ingebouwd kon worden. Terwijl dit aan de gang was besloot de eigenaar om MCP ter hernoemen naar "MCP CHIP", maar raakte zo in conflict met het Duitse blad CHIP, en moest de nieuwe naam opgeven en zichzelf weer MCP noemen. Dat was ook de tijd waarin MCP ook geïmporteerde homecomputers begon te verkopen. Onder andere de ABC-80, de Apple en de 16 bit computer Olivetti M20 (met een Z8000 CPU). Ook bouwde, en verkocht, men een door het blad Elektuur ontworpen KIM 1 kloon, de "Junior computer", een zeer simpel computertje met een hexadecimaal toetsenbordje en zes 7-segmentdisplays voor de uitvoer. Dit voor degenen die eens een junior computer wilden proberen maar geen zin hadden het ding zelf in elkaar te solderen (elektuur verkocht alleen de printplaat). Een ander succes was dat men de Sinclair ZX-80 opbouwde (deze werd namelijk aanvankelijk ook alleen als bouwpakket verkocht) en verkocht. Later verkocht men ook de opvolger, de ZX-81.
Uit frustratie over de leverbaarheid, betrouwbaarheid, en prijs van de TRS-80 expansion interface besloot MCP een volledige vervanging hiervoor te bouwen, met onder andere een RS-232 interface en uitbreidingssloten zoals de Apple ][ had. Echter halverwege het project besloot men om nog een stap verder te gaan en een complete computer te bouwen, waarbij alle bekende problemen van de originele TRS-80 opgelost zouden worden (beeldscherm "sneeuw", traagheid, gebrekkige uitbreidbaarheid, geen onderkast ondersteuning, onbetrouwbare floppy's met weinig capaciteit, etc.). Als naam hiervoor besloot men een Nederlandse bloem te kiezen (geïnspireerd door de naam Appel) met een toevoeging om aan te geven dat het om een TRS-80 compatibele computer ging. Waarom men niet voor de tulp ging maar voor de aster is onduidelijk, maar een later op de markt komend bedrijf kwam wél op dit idee.
De Aster CT-80 werd een succes en al snel werd het kleine bedrijfje te klein en moest men naar een veel grotere naburige voormalige glasfabriek verhuizen, waar gedurende een paar jaar de Aster CT-80 werd gefabriceerd. Uiteindelijk groeide Aster Computers zo snel dat het geen gelegenheid kreeg om zijn personeel goed op te leiden, en had het financiële problemen doordat het zwaar moest investeren in onderdelen. Een tijdelijke schaarste aan Z80 processoren deed het bedrijf tenslotte de das om. Een andere Nederlands bedrijf, dat beter gefinancierd was, had dankzij zijn beweerde (beperkte) IBM-PC compatibiliteit meer succes. Mogelijk ook omdat het koos voor de naam van een nóg meer typisch Nederlandse bloem, de tulp.
