Bachelor-masterstructuur
Van Wikipedia
Het bachelor-masterstelsel (ook wel BaMa-stelsel genoemd) is een nadere uitwerking van de afspraken die 29 Europese landen in 1999 in het kader van het Bolognaproces hebben gemaakt om in de komende tien jaar te komen tot één Europese hogeronderwijsruimte. Ieder land streeft naar onderling vergelijkbare graden in het hoger onderwijs. In essentie is het hoger onderwijssysteem in ieder land straks gebaseerd op twee cycli, undergraduate en graduate. Niet de duur van een opleiding, maar van het behaalde eindniveau is het criterium voor de internationale vergelijkbaarheid van opleidingen. In de Bolognaverklaring zijn ook afspraken gemaakt over meer samenwerking op het gebied van kwaliteitszorg en curriculumontwikkeling. Zo zijn Vlaanderen en Nederland overeengekomen elkaars opleidingen te erkennen en te controleren (=accrediteren), zie externe links
Inhoud |
[bewerk] Nederland
Op 28 september 2001 is de Ministerraad akkoord gegaan met het wetsvoorstel van minister Hermans voor de invoering van de bachelor-masterstructuur in het hoger onderwijs. Hogescholen en universiteiten kunnen vanaf het studiejaar 2002 overgaan op dit stelsel.
De bachelor-opleiding kan gevolgd worden na een afgeronde vooropleiding in het voortgezet onderwijs of MBO. Na de bacheloropleiding, die drie of vier jaar duurt, kan een masteropleiding (een of twee jaar) gevolgd worden.
[bewerk] Vlaanderen
De Bachelor-Masterstructuur ging voor het hele hoger onderwijs in Vlaanderen van start op 1 september 2004. Na de Bolognaverklaring (2 pagina's) heeft minister Marleen Vanderpoorten in een ruim 100 pagina's dik structuurdecreet van 4 april 2003 dit vertaald naar de Vlaamse onderwijssituatie.
Typisch voor de Vlaamse situatie is de creatie van "associaties hoger onderwijs". Rond elke universiteit scharen zich een aantal hogescholen voor een samenwerkingsverband. Onder meer voor de "academisering" van de master-opleidingen aan de hogescholen, voor het uitwerken van schakelprogramma's tussen bachelors en masters, voor het rationeel aanwenden van mensen en middelen en om "dubbels" te vermijden.
In Vlaanderen kent de BaMa-structuur formeel vier verschillende graden:
- de graad van professionele bachelor,
- de graad van academische bachelor,
- de graad van master, en tot slot
- de graad van doctor.
De aankomend student, in het bezit van het diploma secundair onderwijs (of gelijkwaardig) kiest ofwel voor een professionele bachelor van minstens 3 jaar, met het oog op een instap op de arbeidsmarkt, ofwel voor een academische bachelor van minstens 3 jaar die zowel voorbereidt op toetreding tot de arbeidsmarkt als de mogelijkheid biedt verder te studeren in minstens 1 masteropleiding van 1 à 2 (uitzonderlijk meer) jaar.
In Vlaanderen is een master altijd academisch. Toelating tot een masteropleiding op basis van een behaald professioneel bachelordiploma is niet rechtstreeks mogelijk, maar in vele gevallen wel mits het volgen van een schakel- of brugprogramma. Als alternatief hiervan kan men eerst de voorafgaande academische bachelor behalen met een verkort programma (bv. 2 i.p.v. 3 jaar) t.g.v. vrijstellingen verkregen op basis van het reeds behaalde professionele bachelordiploma. Enkel masters kunnen worden toegelaten tot het doctoraat dat na succesvolle afronding leidt tot de graad van doctor.
Professionele bacheloropleidingen worden onderwezen op de hogescholen, academische bachelor- en masteropleidingen zowel op de hogescholen als universiteiten. De hogescholen mogen dit enkel in een samenwerkingsverband, ie. associatie, met een universiteit. Hoewel er formeel geen onderscheid wordt gemaakt tussen de academische opleidingen van de hogescholen en die van de universiteiten (de graad is immers identiek), worden de verschillen alsnog verduidelijkt via de vermelde kwalificatie (bv. handelswetenschappen vs. toegepaste economische wetenschappen), of beroepstitulatuur (bv. architect vs. burgerlijk ingenieur-architect).
Sommige academische bachelor- en mastergraden omvatten nog een bijkomende specificatie: `of science' of `of arts'. Bepaalde mastergraden geven daarenboven het recht op het voeren van een bij wet beschermde beroepstitel met eventueel bijhorende afkorting. Zo mogen bv. houders van een masterdiploma met kwalificatie geneeskunde, farmacie, architectuur, bio-ingenieurswetenschappen, psychologie respectievelijk de beroepstitels arts, apotheker, architect, bio-ingenieur of psycholoog voeren.
Zowel na een professionele bachelor als na een master kan men zich nog bijkomend specialiseren of vervolmaken met respectievelijk een zogeheten professionele Bachelor-na-Bachelor (BanaBa) (doorgaans 1 jaar studie) of Master-na-Master (ManaMa).
Houders van de oude diploma's worden bij wet automatisch gelijkgesteld aan de nieuwe graden en mogen bijgevolg de daaraangekoppelde titels voeren. (ie. B., B.Sc., B.A., M., M.Sc., M.A.) Zo wordt graduaat gelijkgesteld met professionele bachelor en licentiaat met master.
[bewerk] Verwante onderwerpen
- Baccalaureus
- Bachelor
- Bachelor of Arts
- Bachelor of Business Administration
- Bachelor of Laws
- Bachelor of Science
- Bachelor-masterstructuur
- Graduaat
- Kandidaats
- Master
