Banjo

Van Wikipedia

Een banjo is de naam voor een reeks snaarinstrumenten met doorgaans stalen snaren en fretten waarbij de kam op een strak gespannen vel (tegenwoordig meestal van kunststof) rust. Deze constructie bezorgt de banjo zijn karakteristieke geluid; het zorgt ervoor dat de energie die bij het bespelen van de snaren wordt toegevoerd zeer snel weg kan en derhalve een kort maar hard geluid produceert.

Het instrument en de naam is afgeleid van de banjar, een Afrikaans snaarinstrument.

Banjo's zijn er in soorten en maten en allerlei stemmingen.

• 5-snarige of bluegrassbanjo
• Plectrum-banjo
• Tenorbanjo
• Mandolinebanjo
• Gitaarbanjo
• Ukulelebanjo
• Bouzoukibanjo

Er bestaan een aantal hybride instrumenten waarbij de banjo is 'gekruist' met een ander snaarinstrument. Meestal betreft het hier een combinatie van de klankkast van een banjo (vaak met resonator) met de hals van een ander instrument. Deze waren vooral populair in de eerste decennia van de twintigste eeuw en ontstonden waarschijnlijk om het bespelers van andere instrumenten mogelijk te maken gebruik te maken van het penetrante banjogeluid toen elektrische versterking nog niet beschikbaar was. Er zijn ook combinaties bekend van de hals van een vijfsnarige banjo op een houten klankkast, zoals de bouzouki, maar deze zijn behoorlijk zeldzaam.

Sommige banjo's hebben een resonator op de achterkant van de cilinder of een slagplaat aan de voorkant.

Hoofdzakelijk in de Verenigde Staten is er nog een stroming van spelers die nylon-, of soms zelfs darmsnaren prefereert. De instrumenten worden in dat geval ook zonder fretten gemaakt.

Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden in de categorie Banjos van Wikimedia Commons.