Bert Oosterbosch
Van Wikipedia
Bert Oosterbosch (Eindhoven, 30 juli 1957 - Lekkerkerk, 18 augustus 1989) was een Nederlands wielrenner.
Hij was zowel succesvol op de baan als op de weg. Als amateur werd hij in 1978 Wereldkampioen ploegentijdrit. Een jaar later werd hij prof bij de TI-Raleigh ploeg van Peter Post. Dat jaar werd hij in Amsterdam Wereldkampioen achtervolging. In de finale versloeg hij verrassend Francesco Moser. Op dit onderdeel was hij ook drie keer Nederlands kampioen.
Als wegrenner was Oosterbosch vooral succesvol in tijdritten; 14 maal won hij de proloog van een meerdaagse wedstrijd. Hij deed driemaal mee aan de Ronde van Frankrijk en won drie etappes. Zijn zege in Bordeaux in 1983 was de honderdste Nederlandse etappeoverwinning. Op de meet klopte hij toen Hennie Kuiper.
Verder won Bert Oosterbosch etappes in de Ronde van Spanje en de Ronde van Zwitserland. In 1982 won hij de Ronde van Nederland. Op zijn erelijst staan verder:
- de eerste Ronde van Amerika (1983),
- de Ronde van Luxemburg en
Tijdens zijn carrière kreeg Oosterbosch last van zijn gezondheid. Twee keer werd hij getroffen door een hersenvliesontsteking en in 1988 door een knieblessure. Daardoor moest hij zijn wielerloopbaan beëindigen. Een jaar later maakte hij zijn rentree als amateur. Op 13 augustus 1989 won hij een koers in Bladel. Vijf dagen later overleed hij, tweeëndertig jaar oud, na een acute hartstilstand. Hij werd begraven op de rooms-katholieke Begraafplaats O.L. Vrouw van Lourdes aan de Smetsakker in Eindhoven. Op zijn graf is een racefiets afgebeeld.
Bert Oosterbosch was getrouwd met Marian Bik. Het paar heeft twee dochters: Nathalie en Joyce.
| {{{afb_links}}} | Zie ook: | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
|
