Biofilm
Van Wikipedia
Een biofilm is een laag bacteriën omgeven door zelf-geproduceerd slijm vastgehecht op een oppervlak.
Biofilms komen vaak voor in de natuur. Tandplak is daar een voorbeeld van. De bacteriën die in een biofilm leven kunnen totaal andere eigenschappen krijgen dan de vrijlevende micro-organismen. (Celdichtheid-afhankelijke genexpressie (quorum sensing) is één van de factoren die daarvoor verantwoordelijk is). Voor de industrie kan biofilmvorming hinderlijk zijn wegens het dichtslibben van leidingen; naast verstoppingen en klontervorming kan dit ook tot corrosie leiden. In de geneeskunde kunnen ze moeilijk bestrijdbare besmettingen veroorzaken; in katheters, maar ook in de luchtpijp van mucoviscidose-patiënten. In voedselproducerende instellingen (fabriek, keuken) bemoeilijken ze het schoonmaken.
Bacteriën in biofilms zijn beter bestand tegen toxische stoffen zoals antibiotica en detergent. Hoewel men eerst dacht dat dit kwam doordat deze producten moeilijk zouden kunnen doordringen in deze slijmlaag, blijkt dit meestal niet het geval. Langzamere groeisnelheden in biofilms, de activatie van stress-tolerantie mechanismen en de inductie van een resistent 'biofilm' fenotype kunnen redenen zijn waarom biofilm cellen beter bestand zijn tegen toxische stoffen. Bovendien zijn bacteriën in biofilms beter bestand tegen uitdroging dan vrijlevende bacteriën, waarschijnlijk door de slijmlaag om de cellen heen.
Maar er zijn ook positieve kanten aan biofilmvorming: in waterzuiveringsinstallaties wordt vervuild water over filters geleid die begroeid zijn met een biofilm die schadelijke organische componenten aan het water onttrekt en afbreekt.
