Bloedbad van München
Van Wikipedia
Het bloedbad van München speelde zich af tijdens de Olympische Zomerspelen 1972 die in het Duitse München werden gehouden.
Elf atleten en officials van de Israëlische Olympische Ploeg werden in de nacht van 4 op 5 september gegijzeld in hun appartement in het Olympisch dorp door leden van de Palestijnse terreurbeweging Zwarte September. Uiteindelijk vonden alle elf de Israëliërs en een Duitse politieman de dood. Tijdens de pogingen de atleten te redden vonden vijf van de acht gijzelnemers eveneens de dood. De drie gijzelnemers die het bloedbad overleefden werden later door Duitsland vrijgelaten, na de kaping van een vliegtuig van Lufthansa. Op het bloedbad volgde een reeks van Israëlische wraakacties, waarbij twee van de drie ontsnapte gijzelnemers gedood werden. Anno januari 2006 was de achtste en laatste overlevende gijzelnemer Jamal Al-Gashey nog altijd in leven.
Inhoud |
[bewerk] De gijzeling
De Israëlische atleten waren na een avondje stappen, waar ze een musical voorstelling van Fiddler on the Roof hadden bezocht teruggekeerd in hun appartement. Rond 4.30 uur, toen de atleten al lagen te slapen drongen de acht terroristen van de terreurbeweging Black September het hotel binnen. Ze droegen zwarte pakken en hadden geweren en granaten bij zich. Ze drongen het appartement binnen door middel van gestolen sleutels.
De Israëlische worstel scheidsrechter Yossef Gutfreund hoorde een vreemd geluid bij de deur van het appartement en toen hij polshoogte ging nemen zag hij de deur opengaan en de gemaskerde mannen binnendringen. Hij schreeuwde "Hevre tistalku!" (Hebreews:חברה תיסתלקו, Nederlands:Jongens, wegwezen hier!) en gooide zijn volle gewicht van ongeveer 135 kilogram tegen de deur aan om de mannen tegen te houden. Tijdens alle commotie konden trainer Tuvia Sokolovsky en snelwandelaar Shaul Ladany vluchten en konden vier andere atleten, plus de twee team doktoren en de chef-de-mission Shmuel Lalkin zich verstoppen. Worstel coach Moshe Weinberg viel de kidnappers aan toen de gijzelaars één voor één bij elkaar werden gezet. Hierdoor kon worstelaar Gad Tsobari ontsnappen. Weinberg wist één van de gijzelnemers bewusteloos te slaan en kon een ander met een fruitmesje in het lichaam steken, alvorens hij werd doodgeschoten. Gewichtheffer, en vader van drie kinderen, Yossef Romano verwondde eveneens een van de kidnappers, maar werd op zijn beurt eveneens doodgeschoten.
Op dat moment waren er nog negen levende gijzelaars, te weten : de reeds besproken Yossef Gutfreund, de in Amerika geboren gewichtheffer David Berger, worstelaar Mark Slavin, jurylid gewichtheffen Yacov Springer, gewichtheffer Ze'ev Friedman, atletiek coach Amitzur Shapira, worstelaar Eliezer Halfin, schiet-trainer Kehat Shorr en schermtrainer Andre Spitzer. De gijzelnemers waren Luttif Afif (de leider), Yusuf Nazzal, Afif Ahmed Hamid, Khalid Jawad, Ahmed Chic Thaa, Mohammed Safady, Adnan Al-Gashey en zijn reeds genoemde neef Jamal Al-Gashey. Afif, Nazzal en tenminste één van de anderen werkten op verschillende locaties binnen het Olympisch dorp en konden zodoende poolshoogte nemen in het dorp. Een Uruguayaanse atleet (met wie de Israëliers samen met de delegatie van Hong Kong het appartement deelden) verklaarde achteraf dat hij Nazzal minder dan 24 uur voor de bewuste aanval nog in het appartement had gezien, maar omdat hij een werknemer was, vond hij het niet vreemd dat de man daar aanwezig was. De delegaties van Uruguay en Hong Kong mochten tijdens de gijzeling het appartement verlaten.
[bewerk] De eisen
Nadat de premier van Israël had aangegeven niet op de eisen van de gijzelnemers in te zullen gaan restte alleen een gewapend ingrijpen.
[bewerk] Mislukte reddingspogingen
De bevrijdings operatie werd geleid door dhr Schreiber. Initieel was het de bedoeling blok 31 van het Olympisch dorp te bestormen. Maar toen duidelijk werd dat de gijzelnemers door kregen dat er iets stond te gebeuren werden de voorbereidingen afgeblazen. De gijzelnemers gingen samen met de gijzelaars naar het militaire vliegveld Fürstenfeldbruck. Eerst per bus, daarna per helicopter. Op Fürstenfeldbruck stond een vliegtuig klaar waarmee de gijzelnemers naar Caïro zouden vliegen. Het was echter nooit de bedoeling om de gijzelnemers daadwerkelijk te laten gaan.
Na controle van het vliegtuig door de leider van de terroristen werd hem duidelijk dat het een valstrik van de politie was. Er waren geen piloten in het vliegtuig. De leider liep terug naar de helicopters. Hierop werd het vuur geopend door de politie. De interventie loopt uit op een drama. Alle gegijzelden komen om het leven door kogels en granaten van de terroristen. Vijf van de acht terroristen worden ook gedood. De reden van dit drama schuilt hem in de slechte voorbereiding en uitvoering van de interventie. In essentie bestond het assault-team uit gewone agenten en niet uit een speciale eenheid die hiervoor getraind was. Oorzaak hiervan was dat de West-Duitse wet in 1972 niet toestond dat militairen aan binnenlandse operaties mee zouden doen. De zeer ervaren militaire scherpschutters mochten dus ook niet aan deze operatie meedoen. De 5 aanwezige "scherpschutters" waren gewone politiemensen die voor de operatie geselecteerd waren omdat ze in hun vrije tijd geweer schoten. Ze beschikten niet over de juiste wapens, vizieren en nachtzichtapparatuur. Daarnaast wisten het assault-team en de snipers ook niet dat er 8 terroristen waren. In het appartement waren er initieel 5 geteld. Pas tijdens de busreis naar het vliegveld werd duidelijk dat het er 8 waren. Het assaultteam en de scherpschutters werden daar niet van op de hoogte gesteld. Naar aanleiding van deze mislukte bevrijdingsoperatie -één van de meest verprutste aller tijden- heeft Duitsland de speciale politieeenheid GSG9 opgericht.
[bewerk] Impact op de Spelen
[bewerk] Film
In 2005 verscheen van de hand van de Amerikaanse regisseur Steven Spielberg de film Munich over het gijzelingsdrama en de Israëlische vergeldingsacties.
