Bois de Boulogne

Van Wikipedia

Het Bois de Boulogne (Frans voor Boonse Hout of Bos van Boulogne) is het bekendste park gelegen in Parijs (departement) in het 14e arrondissement van Parijs.

Het park is 846 ha groot en bestaat in zijn huidige vorm door toedoen van Napoleon III in 1852.

Inhoud

1 Geschiedenis
2 Huidige Bois de Boulogne
3 Bois de Boulogne in de kunst
4 Bronnen en referenties

[bewerk] Geschiedenis

Tot de 14e eeuw stond het Bois de Boulogne bekend onder de naam Bos van Rouvray. Het toenmalige bos was aanzienlijk groter dan het huidige, en er waren vele kloosters gevestigd. Onder Filips IV van Frankrijk kreeg het zijn huidige naam, genoemd naar de bouw van de Notre Dame de Boulogne le Petit, die gebouwd werd nadat Filips een bedevaart maakte naar Boulogne-sur-Mer (Bonen).

Filips-Augustus kocht het grootste deel van het bos van de monniken op, om er een koninklijk jachtterrein van te maken. Tijdens de honderdjarige oorlog wordt het bos echter erg onveilig en een toevluchtsoord voor dieven, tot het door de Parijzenaars geheel geplunderd wordt. Lodewijk XI van Frankrijk laat het weer bebossen, en er worden twee wegen geopend. Onder Frans I van Frankrijk wordt er het kasteel van Madrid gebouwd, en wordt het bos gebruikt voor feesten. Ook komen er weer veel soorten wild voor.

Hendrik IV laat 15000 zwarte bessenstruiken planten, en een gebouw bouwen waar zijderupsen worden gekweekt. Lodewijk XIV van Frankrijk geeft vervolgens opdracht om het bos goed te onderhouden en nieuwe bomen te planten, niet omdat hij zo van natuur houdt, maar om schepen te kunnen bouwen voor de koninklijke marine, die op dat moment op haar hoogtepunt van expansie was.

In de 18e eeuw werd het park en de gebouwen erin het toneel van frivole theatervoorstellingen en extreme weelderigheid. Tijdens de Franse Revolutie werden deze gebouwen veranderd, verkocht of zelfs verwoest. Net als eeuwen daarvoor, werd het bos weer een schuilplaats voor misdadigers en zwervers.

Bovenmeer van het Bois de Boulogne

[bewerk] Huidige Bois de Boulogne

In 1848 werd het bos eigendom van de staat, en in 1852 werd het aan de stad Parijs verkocht. Onder invloed van Georges-Eugène Haussmann transformeert het tot het park zoals we het tegenwoordig kennen, met grasvelden en kronkelpaadjes. Behalve de Allée Reine Marguerite en de Avenue Longchamp worden alle rechte wandelpaden weggehaald. meertjes, smalle beken en een enkele kleine stroomversnelling werden aangelegd. De aarde die overbleef werd gebruikt voor het bouwen van de heuvel van de Parijse wijk Montmartre. Op de Avenue Lonchamp wordt tussen 1855 en 1858 een racebaan gebouwd.

Het bos wordt ook wel "de longen van de hoofdstad" genoemd. Het heeft een dichte begroeiing, gedomineerd door eiken. Maar ook kersebomen, johannesbroodbomen, beuken, cederbomen en kastanjebomen zijn aanwezig. In het bos bevindt zich 35 kilometer voetpad, 8 kilometer fietspad en 29 kilometer rijparcours. Omdat het Bois de Boulogne groot is, liggen er in vergelijking met andere parken meer autowegen.

Overdag is het er goed toeven, met onder meer een beroemd rosarium en een dierentuin. Ook herbergt het bos de enige camping van de stad. Aan de rand van het Bois de Boulogne in de zuid-oost hoek bij de Porte d' Auteuil liggen met de klok mee een paardenrenbaan: l'Hippodrome d'Auteuil, een siertuin: les Serres d'Auteuil en de tennisbanen van Roland Garros. In het zuid-westen ligt nog een grote paardenrenbaan.

's Avonds en 's nachts is het er echter een onveilig gebied, waar travestieten en transseksuelen in de prostitutie werken (bron 2).

[bewerk] Bois de Boulogne in de kunst

1863 Le dejeuner sur l'herbe (schilderij, waarop Édouard Manet de prostitutie in het Bois de Boulogne aankaart)
1945 Les Dames du Bois de Boulogne (film)

[bewerk] Bronnen en referenties

Bronnen en referenties:

Dit artikel is grotendeels gebaseerd op een artikel van www.parijs.nl, uitgebreide geschiedenis van het Bois de Boulogne
www.hurktoilet.nl, reisgids voor Parijs
www.digischool.nl, Beelden uit het moderne leven; romantiek en realisme in de 19de-eeuwse schilderkunst