Brühlsche Terrasse
Van Wikipedia
De Brühlsche Terrasse, met fraai uitzicht op de rivier de Elbe in Dresden, staat bekend als het balkon van Europa. Het terras bevindt zich tussen de Augustusbrücke en de Carolabrücke. Hier, onder het terras, in de gewelven, was het waar Johann Friedrich Böttger in 1707 begon met zijn experimenten voor het maken van goud. Goud heeft hij niet uitgevonden maar wel het porselein.
In 1739 ontving Heinrich Graf Brühl eerste delen van de stadverdedigingsmuur van Friedrich August II. De verdedigingsmuur was overbodig geworden en Heinrich Graf Brühl liet de muur in een lustpark veranderen en bouwde, in samenwerking met Architekt Johann Christoph Knöffel, een paleis, een bibliotheek en een galerie. Deze gebouwen staan er echter niet meer. Rond 1814 werden de tuinen voor het publiek opengesteld en rond deze tijd ontstond de grote vrijstaande trap. In 1868 ontstonden de vier beeldengroepen, die de tijden van de dag afbeelden.
Het eerste gebouw op het terras is een klein neobarok gebouw, de Secundogenitur-bibliotheek uit 1897, gebouwd door Gustav Fröhlich op de plaats van de bibliotheek van graaf Brühl. Momenteel is het gebouw in het bezit van het Hilton Hotel en herbergt een bekend café. Het eerste gebouw, gezien van het Schlossplatz, is de neorenaissancistische Landtag (parlement).
Bijzondere monumenten en sculpturen op de Brühlsche Terrasse zijn de werken van de beeldhouwer Ernst Rietschel, de Sieben-Bationen sculptuur en het Semper monument.
In het centrum staat het gebouw van de Kunstakademie, met ernaast het tentoonstellingsgebouw van de kunstvereniging Saksen. Deze gebouwen werden van 1891 tot 1894 volgens de plannen van Konstantin Lipsius gebouwd. In de Tweede Wereldoorlog werden de gebouwen zwaar beschadigd. De Glaskoepel van de akademie met de figuur “Fama” (Godin van de roem), bekend als de Zitronenpresse (citroenpers) vanwege de koepel van geribbeld glas, was het opvallendste silhouet van de stad in de tijd dat de Frauenkirche verwoest was. Sinds 1992 worden de historische bouwwerken weer in originele toestand herbouwd.
Aan de voet van de trap van het Semper monument is de toegang tot de historische resten van de middeleeuwse stadsvesten van Dresden, de Kazematten. Een labyrint van gangen is tussen 1519 en 1529 door Herzog Georg gebouwd en was een deel van de fortificaties van de stad.
[bewerk] Architektonische bestanddelen van de Brühlsche Terrasse
- Sächsisches Ständehaus van Paul Wallot
- Rietschelmonument van Johannes Schilling
- Sekundogenitur
- Akademie der Künste (Dresden) Hogeschool voor beeldende kunst
- Sempermonument, standbeeld voor Gottfried Semper van Johannes Schilling
- Jungfernbastei (Belvederehügel)
- Moritzmonument
- Bärenzwinger
- Hofgärtnerhaus
- Albertinum
- Delphinbron
- Standbeeld van Johann Friedrich Böttger
- Vier beeldengroepen, die de tijden van de dag afbeelden van Johannes Schilling
