Brants' fluitrat
Van Wikipedia
| Brants' fluitrat IUCN-status: Veilig[1] |
|||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
|
|||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Parotomys brantsii (A. Smith, 1834) |
Brants' fluitrat (Parotomys brantsii) is een knaagdier uit het geslacht Parotomys dat voorkomt in Zuidoost-Namibië, Zuidwest-Botswana en de Zuid-Afrikaanse provincies West-Kaap, Oost-Kaap en Noord-Kaap.[1]
In het zuiden van de Kalahari is de bovenkant van het lichaam geel en de onderkant wit, in het noorden van West-Kaap is de bovenkant bruingeel en de onderkant vuilwit. De neus en de bovenkant van het voorste stuk van de staart zijn oranjerood. De rest van de staart is daarentegen roodbruin. Dit dier heeft grote oren en korte poten. De voortanden zijn gegroefd. De totale lengte bedraagt 22 tot 27,5 cm, de staartlengte 8 tot 11 cm en het gewicht 90 tot 165 gram. Vrouwtjes hebben 0+2=4 mammae.[2][3]
Deze soort eet allerlei planten, voor een groot deel vetplanten. Al het water dat het dier nodig heeft haalt het uit zijn voedsel. In de lente of zomer worden een tot drie jongen geboren. De jongen hangen de eerste week van hun leven aan de tepels van hun moeder en worden door haar rondgesleept. Het dier wordt gegeten door roofvogels, slangen en mangoesten. Deze soort is voornamelijk overdag actief. De dieren graven holen, die worden bewoond door een paartje met hun nakomelingen. Het eten wordt van planten afgebeten en in het hol opgegeten.[3]
| {{{afb_links}}} | Soorten van Parotomys | {{{afb_rechts}}} |
|---|---|---|
|
Brants' fluitrat (Parotomys brantsii) - Parotomys littledalei |
[bewerk] Literatuur
- ↑ Musser, G.G. & Carleton, M.D. 2005. Superfamily Muroidea. Pp. 894-1531 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: a taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2 vols., 2142 pp. ISBN 0-8018-8221-4
- ↑ De cijfers voor het =-teken slaan op het aantal paren van mammae; het cijfer erna is het totale aantal mammae. Om die reden is het nummer na het =-teken altijd twee keer zo hoog als dat ervoor. Dit is de gebruikelijke notatie in de mammalogische literatuur.
- ↑ 3,0 3,1 Apps, P. (ed.) 1997. Smithers' Mammals of Southern Africa: A Field Guide. Shrewsbury, England: Swan Hill Press, xvi+364 pp. ISBN 1-85310-910-X
