Bruno Santanera
Van Wikipedia
Bruno Cesare Ortelio Santanera (15 maart 1937) is een in Nederland woonachtige Italiaan die zichzelf 'magneto-mineraaltherapeut' noemt en die door velen als kwakzalver wordt beschouwd. Bij het grote publiek is hij bekend als de uitvinder van de BioStabil 2000.
Santanera werd geboren te Turijn. In 1960 verhuisde hij van Italië naar Amsterdam, waar hij een carrosseriebedrijf begon. Toen hij in september 1969 hoorde dat er een investeringsregeling zou komen voor bedrijven in Noordoost-Groningen, ging hij een kijkje nemen in het Groningse plaatsje Godlinze. Hij besloot met zijn Nederlandse vrouw naar dit plaatsje te verhuizen. De subsidie liep hij overigens mis, doordat Godlinze net buiten de investeringszone viel, en het carrosseriebedrijf werd omgebouwd tot een bedrijf waarin marmer werd verwerkt tot wand- en vloertegels. Naast ruw marmer begon Santanera ook marmeren beelden en kunstnijverheidsartikelen uit Italië te importeren. Zijn tuin vol marmeren beelden bezorgde hem de bijnaam 'de marmerkoning'.
Toen Santanera in 1972 in financiële problemen raakte en geen horecavergunning kreeg voor een illegaal restaurant, ging hij in hongerstaking. Een journalist van de Winschoter Courant schreef een boek over Santanera, en minister Geertsema van Binnenlandse Zaken bracht een bezoek aan Godlinze.
Santanera zou enkele jaren later zijn begonnen met mineraaltherapie, nadat hij door een kennis van hooikoorts zou zijn genezen door middel van mineralen. Zijn belangrijkste product is anno 2006 de BioStabil 2000, een hanger met draaimechanisme. De hanger bevat een eenvoudig magneetje, door Santanera omschreven als 'samengeperste zeldzame aarde uit Zaïre', en zou onder meer beschermen tegen 'elektromagnetische stress'. De hanger wordt verkocht door het bedrijf Tel Sell, en wordt op televisie aangeprezen door Tineke de Nooij. In maart 2004 oordeelde de Reclame Code Commissie in hoger beroep dat de televisiereclame voor de hanger misleidend was en niet meer in de toenmalige vorm mocht worden uitgezonden. In een nieuwe versie figureert de basisarts Roy Martina.
Het televisieprogramma TROS-Radar liet begin maart 2004 weinig van de claims van Santanera heel, en de verkoop stortte vrijwel geheel in. Santanera spande een kort geding aan tegen de taxichauffeur W. van der Woude uit Opende, bekend onder het pseudoniem Anton Struus, waarin hij een verbod op diens website biostabil.sucks.nl eiste. Santanera verloor dit geding, en zag af van een geding tegen een tweede website. Hij spande ook een rechtszaak aan tegen TROS-Radar. Begin 2005 volgde de uitspraak. Ook deze zaak werd door Santanera verloren. Eind 2005 wilde hij de Sloterdijk Tandzorg Kliniek vervolgen omdat zij in een artikel bekend maakten dat Biostabil® reeds langer een heel ander product en dus ook geregistreerd merk is. Het gaat hier om kunststof tanden voor kunstgebitten die worden geproduceerd door de firma Dentsply International.
Santanera is gehuwd en heeft vijf kinderen. Enkele van deze kinderen figureerden als tevreden 'klanten' in de televisiereclames voor de BioStabil 2000. Twee van de zoons, Oreste en Renato Santanera, drijven tegenwoordig het keuken- en marmercentrum.
In Groningen is een jaarclub van een studentenvereniging naar hem vernoemd.
