Buideleikelmuis
Van Wikipedia
| Buideleikelmuis IUCN-status: Veilig[1] |
|||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
|
|||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Cercartetus concinnus (Gould, 1845) |
De buideleikelmuis (Cercartetus concinnus) is een klimbuideldier uit het geslacht der buidelslaapmuizen (Cercartetus) die voorkomt in het zuidwesten van West-Australië en in het zuiden en zuidoosten van Zuid-Australië, oostelijk tot de westelijkste delen van Nieuw-Zuid-Wales en Victoria, en ook op Kangaroo Island.
De buideleikelmuis is een klein, muisachtig buideldier. De bovenkant van het lichaam is bruin en is scherp gescheiden van de witte onderkant. Rond de ogen zit een smalle donkere ring. De staart is nauwelijks behaard. De lange, ronde oren en de weinig behaarde bek zijn allebei vleeskleurig. De kop-romplengte bedraagt 70 tot 100 mm, de staartlengte 70 tot 95 mm en het gewicht 8 tot 18 g.
Deze soort is 's nachts actief en kan zowel op de grond als in bomen worden gevonden. Het dier eet geleedpotigen en nectar en bouwt een nest van boombast en bladeren in een boomholte of iets dergelijks. Vrouwtjes kunnen per jaar twee of drie nesten van tot zes jongen krijgen.
| {{{afb_links}}} | Soorten van buidelslaapmuizen (Cercartetus) | {{{afb_rechts}}} |
|---|---|---|
|
Papoeabuidelslaapmuis (Cercartetus caudatus) - Buideleikelmuis (Cercartetus concinnus) - Kleinste dwergbuidelrat (Cercartetus lepidus) - Kleine buideleikelmuis (Cercartetus nanus) |
[bewerk] Literatuur
- Groves, C.P. 2005. Order Diprotodontia. Pp. 43-70 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: A taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, Vol. 1: pp. i-xxxv+1-743; Vol. 2: pp. i-xvii+745-2142. ISBN 0 8018 8221 4
- Menkhorst, P. & Knight, F. 2001. A Field Guide to the Mammals of Australia. South Melbourne: Oxford University Press, x+269 pp. ISBN 0 19 550870 X
