Burramys
Van Wikipedia
| Burramys parvus IUCN-status: Bedreigd[1] |
|||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
|
|||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Burramys parvus Broom, 1896 |
Burramys parvus is een klimbuideldier uit de familie der dwergbuidelmuizen (Burramyidae) dat voorkomt boven 1400 m hoogte in de bergen van Oost-Victoria en Zuid-Nieuw-Zuid-Wales (Zuidoost-Australië). Er zijn populaties van deze soort op Mount Buller, Mount Higginbotham, Mount Loch, Mount Bogong, de Bogong High Plains, Mount Kosciuszko en Mount Blue Cow. Het is de enige soort van het geslacht Burramys.
De bovenkant is grijs, de onderkant vuilwit tot lichtbruin. De dunne, lange staart is grotendeels onbehaard en rozeachtig van kleur. De kop-romplengte bedraagt 100 tot 115 mm, de staartlengte 130 tot 150 mm en het gewicht 35 tot 80 g.
Deze soort leeft op de grond, zelfs onder de sneeuw. 's Zomers eet het dier voornamelijk geleedpotigen en fruit; voor de winter verzamelt het fruit en zaden. Midden in de zomer, in november of december, worden vier jongen geboren, die voor maart gespeend worden. Na het paren eten de dieren zich eerst vol en houden dan van april tot oktober winterslaap.
Burramys parvus werd in 1895 beschreven nadat een fossiel was gevonden in Wombeyan Caves in New South Wales. In 1966 werd voor het eerst een levend exemplaar van deze dwergbuidelmuis gezien. Bij toeval werd er één ontdekt in een skilodge bij Mount Hotman, in de bergen van Victoria. Burramys parvus wordt bedreigd door habitatverlies ten gevolge van de uitbreiding van de ski-industrie.
| {{{afb_links}}} | Geslachten van de dwergbuidelmuizen (Burramyidae) | {{{afb_rechts}}} |
|---|---|---|
|
Burramys - Buidelslaapmuizen (Cercartetus) |
[bewerk] Literatuur
- Groves, C.P. 2005. Order Diprotodontia. Pp. 43-70 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: A taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, Vol. 1: pp. i-xxxv+1-743; Vol. 2: pp. i-xvii+745-2142. ISBN 0 8018 8221 4
- Menkhorst, P. & Knight, F. 2001. A Field Guide to the Mammals of Australia. South Melbourne: Oxford University Press, x+269 pp. ISBN 0 19 550870 X
