Catharina van Aragón
Van Wikipedia
Catharina van Aragón (Alcalá de Henares, 15 december 1485 – Kimbolton, 7 januari 1536) was koningin van Engeland van 1509 tot 1534. Zij was een dochter van de Reyes Católicos Ferdinand en Isabella, en een jongere zus van Johanna de Waanzinnige.
Inhoud |
[bewerk] Haar opvoeding
Catharina’s opvoeding stond in het teken van het katholieke geloof. Haar opvoeders onderwezen haar in de theologie, vrouwelijke bezigheden (breien, naaien enz.) en gehoorzaamheid aan de man. Zij ontwikkelde zich al als een geleerde vrouw. Catharina beheerste Latijn en was op de hoogte van de laatste theologische ontwikkelingen. Tijdgenoten beschreven haar als een uiterst vrome vrouw.
[bewerk] Uitgehuwelijkt
Zij huwde op 14 november 1501 met prins Arthur van Wales, de oudste zoon van Hendrik VII van Engeland, die echter reeds in 1502 stierf als gevolg van een ernstige infectieziekte die zij zelf ternauwernood overleefde. Om de aanzienlijke bruidsschat te kunnen behouden, verloofde de koning haar aanstonds met zijn tweede zoon, die op dat ogenblik slechts twaalf jaar oud was, de latere Hendrik VIII. Deze verzette zich aanvankelijk tegen deze mésalliance, maar op 11 juni 1509, na de dood van zijn vader, trouwde hij dan toch maar met Catharina.
[bewerk] Catharina als regentes
In 1513 verliet Hendrik Engeland om oorlog te voeren met Frankrijk. In dat jaar trad Catharina op als regentes. Zij had ongekende macht voor een vrouw. Zij zat een raad voor die Engeland moest regeren. Tevens regelde zij de bevoorrading voor het leger. Toen Hendrik Engeland verliet, verklaarde Hendriks Schotse neef Jacob IV de oorlog aan Engeland. Hij trok met zijn leger naar het zuiden. Catharina gaf orders aan generaals en marcheerde met een gedeelte van het Engelse leger naar het Noorden. Zij voerde het leger aan bij de slag van Flodden op 9 september 1513. Zij versloeg de Schotse legers en Jacob werd gedood in de strijd. Met deze triomf overklaste zij haar man die enkele overwinningen in Frankrijk had geboekt.
Zij kregen slechts één kind, een dochter Maria, de latere Maria I, maar hadden wel vele miskramen gedurende hun huwelijk. Om dynastieke redenen droomde de koning echter van een mannelijke erfgenaam. Mede door het feit dat uit het huwelijk verder geen levensvatbare kinderen meer werden geboren, werd Hendrik VIII haar ontrouw en na zijn kennismaking met Anna Boleyn zocht hij naar een geldige reden om zich van haar te laten scheiden. Negen jaar lang bleef hij haar vervolgen met allerlei pogingen om het huwelijk te ontbinden, daarbij geholpen door de lord-kanselier, kardinaal Thomas Wolsey, die wist te verklaren dat een huwelijk met een schoonzuster volgens de Bijbelse overlevering onwettig en incestueus was, hoewel de bijbel eerder het tegendeel beweert - zie Leviraatshuwelijk. Ook al had de paus in dit geval de dispensatie verleend, toch beschouwde Wolsey ze, om de koning ter wille te zijn, voor ongeldig, wegens een kleine formele incorrectheid.
In 1533 voerde Hendrik de Supremacy act in, waardoor hij het hoofd van de Anglicaanse kerk werd. Hij maakte zich hiermee los van de katholieke kerk. Niets stond hem toen meer in de weg om te trouwen met Anne. Op 23 mei 1533 was Catharina geen koningin meer.
[bewerk] Catharina’s aftocht
Catharina weigerde om zich neer te leggen bij de scheiding. Zij bracht het voor het gerecht. Toen zij gesproken had verliet zij de zaal, de heren perplex achterlatend. Zij wist dat zij geen schijn van kans maakte, omdat Hendrik de rechters in zijn zak had. Het volk juichte haar toe, want iedereen zag haar als de enige koningin. Zij was uiterst geliefd onder het volk, omdat zij zo’n vrome en trotse vrouw was.
Catharina werd verbannen van het hof (en Mary werd als illegitiem gezien). Zij moest haar laatste jaren in afgelegen kastelen doorbrengen. Hendrik probeerde haar hiermee te breken, maar tot op het einde bleef zij haar brieven ondertekenen met "Catherine the Queen".
Op 7 januari 1536 stierf Catharina aan een vorm van kanker. Zij werd begraven als de prinses van Wales, niet als koningin. Hendrik noch zijn dochter Mary waren aanwezig bij de begrafenis in Peterborough Cathedral. Hendrik had Mary verboden naar de begrafenis te gaan.
Catharina van Aragón werd geroemd om haar intelligentie, haar onverzettelijkheid en haar vroomheid. Haar enige dochter, Mary Tudor, werd door Hendrik aanvankelijk als bastaard beschouwd, maar na de dood van zijn tweede vrouw Anna Boleyn weer in genade aangenomen. Deze Maria, bijgenaamd de Katholieke of de Bloedige (Bloody Mary), was koningin van Engeland van 1553 tot 1558.
| {{{afb_links}}} | De zes vrouwen van Hendrik VIII |  |
{{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
|
|||
