Constantijn Kortmann
Van Wikipedia
Constantinus Albertus Josephus Maria (Constantijn of Tijn) Kortmann (Groesbeek, 14 maart 1944) is een Nederlands staatsrechtgeleerde.
Kortmann behaalde in 1967 zijn doctoraal examen Nederlands recht aan de Katholieke Universiteit Nijmegen (tegenwoordig: Radboud Universiteit). In 1964 studeerde hij ook een half jaar Frans in Parijs aan het Institut Catholique. Na zijn doctoraal examen rechten zette hij de studie Frans, alsook Frans publiekrecht, nog een jaar voort aan de universiteit van Poitiers. In 1971 promoveerde hij aan de KU Nijmegen.
Van 1976 tot 1981 was Kortmann lector/hoogleraar Nederlands en vergelijkend staatsrecht aan de Universiteit van Amsterdam, sinds 1981 hoogleraar staatsrecht en algemene staatsleer aan de Radboud Universiteit. Tot drie keer toe was hij decaan aan de Faculteit der Rechtsgeleerdheid; eenmaal in Amsterdam, tweemaal in Nijmegen. In 2004 benoemde de KNAW hem tot Akademiehoogleraar.
Tot Kortmanns belangrijkste publicaties behoren het handboek Constitutioneel recht (waarvoor hem in 1996 de Thorbecke-penning toegekend werd), Het staatsrecht van de landen van de Europese Unie, en Het bestuursrecht van de landen der Europese Gemeenschappen – de laatste twee in redactie met prof. Lucas Prakke.
Kortmann wordt vanwege zijn vermogen complexe juridische zaken eenvoudig en levendig uit te leggen regelmatig om advies en uitleg gevraagd in publiekrechtelijke kwesties. In 2005 benoemde de Tweede Kamer hem tot voorzitter van de referendumcommissie, die een samenvatting maakte van de Europese Grondwet en subsidies verdeelde tussen voor- en tegenstanders van de Grondwet.
Kortmanns broer Sebastiaan Kortmann en neef Frank Kortmann zijn hoogleraar burgerlijk recht, respectievelijk hoogleraar transculturele psychiatrie aan de Radboud Universiteit.
