Cornelis Moerman
Van Wikipedia
Cornelis Moerman (Vlaardingen, 6 januari 1893 – Vlaardingen, 27 augustus 1988) was een huisarts in Vlaardingen die uit zijn liefhebberij, de duivensport, een alternatieve therapie tegen kanker ontwikkelde.
Moerman volgde een studie geneeskunde aan de universiteit van Leiden. In 1929 werd hij huisarts in Vlaardingen. Als duivenmelker viel hem op dat de kwaliteit van voeding de weerstand en prestaties van duiven kon verhogen. Duiven konden volgens hem geen kanker krijgen, en daaruit trok hij de conclusie dat een aangepast dieet kanker bij mensen zou kunnen genezen. In 1939 "genas" hij op deze manier zijn eerste patiënt, hoewel buitenstaanders twijfelden aan het feit of deze patiënt wel kanker had.
Moerman ondernam in het begin regelmatig pogingen om zijn therapie onderzocht te krijgen maar hij vond geen weerklank bij de reguliere geneeskunde. Daardoor ontwikkelde hij een afkeer tegen de reguliere geneeskunde en wetenschap, een afkeer die een objectief onderzoek naar de effectiviteit ook later in de weg zou staan. In 1955 kwam zijn therapie in een stroomversnelling toen in het Dagblad voor de Zaanstreek, De Typhoon een artikel over hem verscheen. De populariteit van Moerman nam daarna met sprongen toe, en in 1956 werd daarom een commissie in het leven geroepen onder leiding van de huisarts Delprat om de therapie dan toch te onderzoeken. Hoewel Moerman meewerkte aan dit onderzoek leidde het tot een negatief rapport over zijn behandelingsmethode. Moerman diende een klacht in bij het Medisch Tuchtcollege maar dat leidde niet tot resultaat. Wel kreeg hij een boete voor het feit dat hij kankerpatiënten reguliere therapie onthield.
Ondanks dat nam zijn populariteit toe, en onder druk van de publieke opinie besloot de politiek om de Moermanmethode opnieuw te onderzoeken: de motie Borgman (1979) leidde er toe dat het Ministerie van Volksgezondheid en Milieuhygiëne de Begeleidingscommissie Onderzoek Moermanmethode instelde. Het onderzoek werd echter ernstig gehinderd door meningsverschillen over de toe te passen onderzoeksmethode, en uiteindelijk werd een onderzoek nooit uitgevoerd. Een onderzoek uit eigen kring, gestart door Jan Wiese, leidde in 1991 tot het rapport Retrospectief Onderzoek Moermantherapie waarin over een tijdspanne van 50 jaar 21 gevallen werden gemeld waarvan genezing door de therapie zou hebben plaatsgevonden. In 1992 werd dit aantal door internist-oncoloog Blijham teruggebracht tot 2 à 7.
Moerman was een charismatisch man die zich vaak meer als een profeet dan als een arts gedroeg. De manier waarop hij over zijn therapie en zijn tegenstanders sprak, sprak veel aanhangers aan. Hij had het echter waarschijnlijk voor een groot deel aan zichzelf te danken dat er zoveel weerstand bestond tegen zijn therapie. Hij was een eigenwijze man die geen tegenspraak duldde: "Als iemand tegen me zegt, daar heb je die rotte kwakzalver, die heeft er al heel wat naar de bliksem geholpen, dan had hij natuurlijk de kans dat hij drie klappen in één kreeg."
De aanname dat voeding het ontstaan van kanker kan beïnvloeden wordt niet ontkend, maar Moermans conclusie dat voeding een ontwikkelde kanker kan genezen, kon en kan op geen enkele manier hard gemaakt worden. Met het overlijden van Moerman stierf ook de aandacht voor zijn therapie. Toch wordt door enkele tientallen artsen de behandelmethode nog steeds gepraktiseerd.
Het idee om van zijn voormalige woonhuis/praktijk een museum te maken strandde toen er aantekeningen werden gevonden die de Duitse ideologieën in W.O. II onderschreven. Hierover werd een stuk geschreven door het CIDI in Overview of anti-Semitic incidents in the Netherlands in 1997
Moerman staat nummer 1 in de top 20 van de vereniging tegen de Kwakzalverij van de kwakzalvers van de 20e eeuw.
[bewerk] Belangrijkste publicaties
- Cancer, post tenebra lux, 1949, eerste publikatie, uitgebracht in eigen beheer
- De wedergeboorte van Christus, 1956, brochure waarin antisemitische uitlatingen zijn aangetroffen
- De oplossing van het kankervraagstuk, 1958
- Het schaamteloos bedrog, 1972, brochure over het rapport-Delprat
- Kanker als gevolg van onvolwaardige voeding kan genezen door dieet en therapie, 1978, ISBN 90-202-4873-1 (elf herdrukken, vertaald in het Duits en Italiaans).
- De natuur, onze grote dokter, 1979.
- Mijn kankeronderzoek verricht in de dertiger jaren, 1985, uitgave bij zijn 55-jarig jubileum als arts.
