Demotisch
Van Wikipedia
Het demotisch was een schriftsysteem in het Oude Egypte.
De Grieken verwezen er naar met demotikos ('volks') en de Egyptenaren met 'het schrijven van documenten': het demotisch. Het kwam op omstreeks 600 v. Chr. als vervanger van het hiëratisch schrift. Het is afgeleid van zowel het hiëratisch als van het hiërogliefenschrift, maar dat wordt verhuld door de vloeiende vorm van dit schrift. Eerst werd het vooral gebruikt voor juridische en bestuurlijke documenten en later ook voor literaire en religieuze teksten.
Demotisch kan verdeeld worden in Vroeg Demotisch, Midden-Demotisch (Ptolemaeisch Demotisch), en Laat-Demotisch (Romeins-Demotisch).
Inhoud |
[bewerk] Schrift
[bewerk] Vroeg Demotisch
Vroeg Demotisch is ontstaan in Beneden-Egypte, aan het eind van de 25e dynastie en wordt gevonden op stelae in Saqqara en Serapeum. Het schrift wordt gedateerd tussen 650 voor Chr. en 400 voor Chr, maar de meeste teksten komen uit de 26e en 27e dynastie. Demotisch werd gebruikt voor administratieve en commerciele teksten, terwijl het hierogliefenschrift voor de andere teksten behouden bleef.
[bewerk] Midden-Demotisch
Midden-Demotisch of Ptolemaeisch demotisch is het demotisch tussen 400 en 30 voor Chr. Rond 250 voor Chr. werd Grieks de officiële taal in Egypte.
[bewerk] Laat-Demotisch
Aan het begin van de Romeinse heerschappij werd het demotisch haast niet gebruikt in het publieke leven. Toch zijn er een aantal teksten van tussen 30 v Chr en 452 n Chr. Het demotisch verloor veel aan waarde, en de laatste inscriptie is van 11 december 452, op de muur van de tempel van Isis, te Philae.
[bewerk] Taal
De Demotische taal is een late variant van het Laat-Egyptisch en kan het best worden vergeleken met Koptisch. Naarmate de tijd vorderde, kwam er een steeds grotere breuk tussen de literaire en religieuze schrijftaal en de spreektaal.
[bewerk] Ontcijfering
Het Demotische schrift was het tweede schrift dat op de Steen van Rosette staat, en werd nog ontcijferd voordat de hierogliefen dat waren. Een belangrijk persoon bij de ontcijfering was Sylvestre de Sacy.
