Doriath

Van Wikipedia

Doriath is een uitgestrekt gebied in de fictieve wereld Midden-aarde van schrijver J.R.R. Tolkien. Het bestond grotendeels uit dichtbegroeide wouden. Het was het koninkrijk van de Sindar en werd geregeerd door koning Thingol en zijn vrouw Melian. Het wordt beschreven in De Silmarillion van Tolkien.

De wouden van Doriath lagen in het midden van Beleriand, ten zuiden van de Ered Gorgoroth. Aan beide zijden van de machtige rivier de Sirion strekte Doriath zich uit: Nivrim in het westen en de wouden van Neldoreth en Region ten oosten van de rivier. Tussen Neldoreth en Region stroomde de rivier Esgalduin, die in Sirion uitmondde. Aan deze rivier liet Thingol zijn paleis bouwen: Menegroth, de Duizend Grotten. Hier woonde een groot deel van de bevolking.
Ook de wouden van Brethil en Nan Elmoth maakten deel uit van Doriath, maar lagen buiten de Gordel van Melian. Koning Elu Thingol van Doriath beschouwde geheel Beleriand als zijn rijk, van de Gelion tot Belegaer, de zee.

Oorspronkelijk heette Doriath Eglador.
Het werd beschermd door een onzichtbare muur, een zone van schaduw en verwildering, waar slechts de getrouwen van de koning doorheen konden. De gordel was gemaakt door Melian, de koningin, een Maia, en werd daarom de Gordel van Melian genoemd.
Thingol stond argwanend tegenover vreemdelingen: zowel de Noldor als mensen verbood hij zich in Doriath te vestigen. De mens Beren was de eerste die er in slaagde de Gordel van Melian te passeren.

Thingol werd vermoord door dwergen nadat hij een Silmaril in de Nauglamír had laten smeden. Na zijn dood keerde Melian terug naar Valinor zodat Doriath niet langer beschermd werd. Het koninkrijk werd ten val gebracht door een aanval van de zonen van Fëanor.