Duane Eddy
Van Wikipedia
Duane Eddy is geboren in Corning, New York, op 26 april 1938, en immiteerde reeds op 5 jarige leeftijd zijn cowboy held, Gene Autry. De family verhuisde begin vijftiger jaren naar Phoenix, Arizona waar vader Eddy bij Safeways werkte.
Inhoud |
[bewerk] Inleiding
Duane kocht zijn eerste gitaar een "Goldtop Les Paul" in 1953. Op zijn 17e (1955) gaat hij samen spelen met schoolmaat Jimmy Delbridge (piano) en treden ze op in en rondom Coolidge, Arizona en maken hun radio debuut op KCKY in Coolidge. Het duo noemt zich een tijdje "The Pinal Country Twisters" en wordt dikke vrienden met radio diskjockey Barton Lee Hazlewood. Regelmatig onderneemt het trio onder leiding van Lee tripjes naar Phoenix voor country muziek in Madison Square Garden, waar de mannen de jonge gitarist Al Casey ook leren kennen.
Het is zomer 1955 als ze met zijn drieen naar Ramsey's Recorders in Phoenix rijden voor Lee's eerste verzoek als platen producent. Het duo Jimmy & Duane maken hiermee hun platen debuut met ‘I want some lovin' baby' and ‘Soda fountain girl'. Hazlewood betaalde $150 om de opnames the persen op het door hem verzonnen EB X. Preston label door Four Star Records in Los Angeles.
In 1956 verschijnt het duo op TV (KTVK in Phoenix), in de show 'The Hit Parade' Eddy ontwikkeld een eigen unieke twangy Rock & Roll-elektrische-gitaar-sound, die bij een aantal mensen aanslaat, en maakt zich los van het country image.
[bewerk] De doorbraak
Als hij in 1957 door Dick Clark wordt uitgenodigd voor de 'Saturday Night Beechnut Show' waar hij 'Ramrod' ten gehoren brengt stromen de orders binnen. Vreemd genoeg krijgt Duane alle credits voor 'Ramrod', maar was het Al Casey die die speelt op de plaat. Samen met Al Casey formeert hij in 1958 de band The Rebels, welke een aantal goede artiesten kende te weten; Larry Knechtel (speelt later bij Bread) op piano, Al Casey op gitaar, Jim Horn, Steve Douglas en John Jonhson Jr. op sax, Ike Clanton op Bas en Mike Bermani op drums. De band speelde in verschillende samenstellingen.
De eerste single die ze opnamen was "Movin 'n groovin" en leverde een platen contract met Jamie records op. De eerste echte hit (nr 6 op 28 july 1958) was "Rebel Rouser" waarna Lester Still van Jamie met de uitdrukking Twangy op de proppen kwam die Eddy de bijnaam Mr. Twangy bezorgde. Inmiddels krijgt hij ook aandacht in Clarks's populaire programma American Bandstand en breken gouden tijden aan.
Op 9 Januari 1959 wordt Duane Eddy’s debuut album, "Have Twangy Guitar Will Travel ", gelanceerd waarmee hij direct groot succes had. De LP bezorgde hem een nummer 5 notering in de LP lijsten en bleef maar liefst 82 weken in de hitlijst genoteerd staan. Zijn grootste sucessen zag hij in de eertse helft van de zestiger jaren.
Ook in 1959 komt hij met de single "Forty Miles Of Bad Road" in de top 10. Een jaar later vertolkd hij de titel song van Dick Clark's "Because They're Young" wat een groot succes werd. Hierna volgde ander TV-film his zoals "theme from Peter Gunn" en "Pepe".
[bewerk] Het verdere verloop
Na 1963 is het scoren van hits over, door opkomst van andere bands/muziek stromingen, zoals The Beatles.
In 1962 verwisseld Duane het Jamie records platen label voor RCA en trouwt met Phoenix singer/songwriter Jessi Colter, het huwelijk houdt stand tot 1968. Jessi trouwt in 1969 met Waylon Jennings en had een top 10 hit met haar eigen "I'm Not Lisa" in de 70's.
Duane gaat uiteindelijk in 1965 van RCA naar het Colpix label. Op 19 januari 1994 wordt Duane Eddy toegevoegd aan the Rock and Roll Hall of Fame.
[bewerk] Discography
Record# | Titel | jaar |
---|---|---|
EB X Preston | ||
212 | Soda Fountain Girl/I Want Some Lovin' Baby | 1956 |
Ford | ||
500 | Ramrod/Caravan | 1957 |
Jamie | ||
1101 | Moovin 'N' Groovin'/Up & Down | 1958 |
1104 | Rebel Rouser/Stalkin | 1958 |
1109 | Ramrod/The Walker | 1958 |
1111 | Cannonball/Mason Dixon Lion | 1958 |
1117 | The Lonely One/Detour | 1959 |
1122 | Yep!/Three-Thirty Blues | 1959 |
1126 | Forty Miles of Bad Road/ Quiet Three | 1959 |
1130 | Some Kinda Earthquake/First Love, First Tears | 1959 |
1144 | Bonnie Came Back/Lost Island | 1960 |
1151 | Shazam!/The Secret Seven | 1960 |
1156 | Because They're Young/Rebel Walk | 1960 |
1163 | Kommotion/Theme For Moon Children | 1960 |
1168 | Peter Gunn/Along The Navajo Trail | 1960 |
1175 | Pepe/Lost Friend | 1961 |
1183 | Theme From Dixie/Gidget Goes Hawaiian | 1961 |
1187 | Ring of Fire/Bobbie | 1961 |
1195 | Drivin' Home/Tammy | 1961 |
1200 | My Blue Heaven/Along Came Linda | 1961 |
Gregmark | ||
5 | Caravan/Caravan Pt.2 | 1961 |
Jamie | ||
1206 | The Avenger/Londonderry Air | 1961 |
1209 | Trambone/The Battle | 1962 |
1224 | Runaway Pony/Just Because | 1962 |
RCA | ||
7999 | Deep In The Heart of Texas/Saints "&" Sinners | 1962 |
8047 | Ballad of Paladin/The Wild Westerner | 1962 |
8087 | (Dance With The) Guitar Man/Stretchin' Out | 1962 |
8131 | Boss Guitar/Desert Rat | 1963 |
8180 | Lonely Boy, Lonely Guitar/Joshin' | 1963 |
8214 | Your Baby's Gone Surfin'/Shuckin' | 1963 |
8276 | Son of Rebel Rouser/Story of Three Loves | 1964 |
8335 | Guitar Child/Jerky Jalopy | 1964 |
8376 | Water Skiing/Theme From “A Summer Place” | 1964 |
8442 | Guitar Star/The Iguana | 1964 |
8507 | Moonshot/Roughneck | 1965 |
Colpix | ||
779 | Trash/South Phoenix | 1965 |
788 | Don't Think Twice/House of The Rising Sun | 1965 |
795 | El Rancho Grande/Poppa's Movin' On | 1966 |
Reprise | ||
0504 | Daydream/This Guitar Was Made For Twangin' | 1966 |
0557 | Monsoon/Roarin' | 1967 |
0622 | Guitar On My Mind/Wicked Woman From Wickenburg | 1967 |
0662 | This Town/There Is A Mountain | 1968 |
0690 | Niki Hoeky/Velvet Nights | 1968 |
[bewerk] Awards
- 1962 - Guild DE-500 Signature Guitar
- Number One Rock and Roll Instrumentalist of All Time- Billboard Magazine
- 1986 'Best Rock Instrumental' Grammy met Peter Gunn
- Grammy Nomination 'Best Country Instrumental'
- 1994 - Rock and Roll Hall of Fame Member
- 1997 - Gretsch Duane Eddy Signature Model DE 6120
- 2004 - Legend Award Guitar Player Magazine
- Gibson Duane Eddy Signature Model Guitar 2