Edward Hopper
Van Wikipedia
Edward Hopper (22 juli 1882 – 15 mei 1967) was een Amerikaans kunstschilder die schilderijen maakte die typisch Amerikaans ogen. Zijn schilderijen behoren tot het realisme.
Inhoud |
[bewerk] De thema's van Hopper
Hopper creëert in zijn schilderijen een onwerkelijke, desolate sfeer. In veel van zijn schilderijen heerst ook een psychologische spanning. De mensen op zijn schilderijen zijn nooit gelukkig. Ook wekken de schilderijen een gevoel van "samen maar toch alleen" op.
Als men het gehele oeuvre van Hopper overziet kan men concluderen dat in het overgrote deel van zijn schilderijen de isolatie van het individu centraal staat. In geen enkel schilderij wordt een contact met een ander persoon gelegd, zelfs al zijn er meerdere personen in het beeld aanwezig. Een goed voorbeeld zijn de werken waar enkele personen in een theater wachten tot de voorstelling begint, geen van hen is in contact met een ander, ze doen allemaal hun eigen ding.
De figuren in de werken van Hopper zijn vaak voor of achter een raam geplaatst wat het isolement compleet maakt, er is wel een buitenwereld, maar daar maakt de persoon geen deel van uit. Grappig is dat Hopper nooit ècht ramen schildert, maar gaten. Dit heeft wellicht te maken met de techniek die Hopper niet meester was.
Een thema van Hopper is het huis in een landschap. Hoewel het huis vrijwel altijd een voordeur heeft, loopt er geen pad naar deze deur. Het lijkt of het huis niet in het landschap thuishoort. Dit laat weer het isolement van één enkel gebouw in het landschap zien.
[bewerk] Nighthawks
Nighthawks (1942) is waarschijnlijk zijn bekendste schilderij waar een New Yorks café in de nacht geschilderd is. Hoewel goed verlicht, ziet het café er niet uitnodigend uit en gaan bezoekers duidelijk gebukt onder grootstedelijke eenzaamheid. Bij het echte schilderij heeft de achtergrond een donkere groene kleur waardoor een bedrukte sfeer ontstaat.
Hopper probeerde in zijn werken twee tegengestelde zaken te combineren, wat ook in The nighthawks blijkt. Hij spitste zich toe op de moeilijke taak om de ‘aan de aarde gebonden zaken’ in hetzelfde schilderij weer te geven als ‘het bovenwereldse of het transcendentale’. De combinatie van reflexieve gedachten en de concrete realiteit. Dit valt in zijn schilderijen meestal samen met het afgebeelde interieur van een kamer langs de ene kant en het zicht naar buiten (meestal door een raam) langs de andere kant. Het schilderij ‘The nighthawks’ is de apotheose van dit motief. Het schilderij brengt twee verschillende domeinen in beeld, maar laat ze naast elkaar bestaan en in elkaar overgaan.
In dit schilderij, zoals in veel van zijn werken, is er ook een gevoel van ‘uitsluiting’, het gevoel dat men het heeft opgegeven om zich te engageren in de maatschappij. In ‘The nighthawks’ zijn het de afgebeelde personen die zichzelf buitensluiten, maar in andere werken kan het ook over gebouwen gaan. Hopper beeldt dan geïsoleerde, alleenstaande gebouwen af, meestal met ondoorschijnende of afgesloten ramen.
Vele, door Hopper geschilderde landschappen, zijn zichten op Cape Cod, één van de Amerikaanse beau-monde vakantieoorden uit de jaren '50 en '60, waar o.a. ook de Kennedy's een buitenverblijf hadden. Deze schilderijen combineren dan ook vaak een opmerkelijk spel van licht en schaduw met de geïsoleerde gebouwen, zeilschepen of vuurtorens, die frequent een thema zijn in Hopper's werk. De schilder, die eigenlijk maar pas in de jaren '30 de erkenning krijgt die hem financiële ruimte geeft, koopt een huis op Cape Cod, waar hij een atelier in onderbrengt.
[bewerk] Tentoonstellingen
In 2004 maakte een tentoonstelling van Hoppers schilderijen een tournee door Europa. De tentoonstelling bezocht Londen (Tate Modern) en Keulen (Museum Ludwig). De overzichtstentoonstelling in Tate Modern trok internationale belangstelling. Niet toevallig kreeg de Antwerpse hedendaagse schilder Luc Tuymans (geboren te Mortsel in 1958) er in 2005 een gelijkaardig "moment de gloire": hij wordt beschouwd als één van de leerlingen van Hopper, ondermeer door een gelijkaardig gebruik van licht en donker en een treffend gevoel voor de Amerikaanse realistische stroming uit het interbellum van de vorige eeuw. Volledigheidshalve dient te worden vermeld dat Tuymans in het algemeen wel abstracter schildert dan Hopper, waardoor een vergelijking met laatstgenoemde het onderwerp van discussie is.
