Elusor macrurus
Van Wikipedia
| Elusor macrurus | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Elusor macrurus Cann & Legler, 1994 |
Elusor macrurus is een schildpaddensoort uit de familie Chelidae. Er is nog geen Nederlandse naam voor deze soort, die tevens de enige is uit het geslacht Elusor.
[bewerk] Beschrijving
Met een schildlengte van 35 tot 40 centimeter is het een middelgrote soort, het schild is plat en weinig koepelvormig en duidelijk langer dan breed. De schildkleur is donkerbruin tot bijna zwart, de onderzijde, kop en poten grijs-achtig. Juvenielen zijn meer chocoladebruin van kleur en hebben op iedere schildplaat een zwarte stip, de schildranden zijn stekelig maar dit verdwijnt met de jaren. De neuspunt is iets verlengd en onderaan de kop zijn vier duidelijk zichtbare baarddraden aanwezig. De nek is relatief kort voor een schildpad uit de familie Chelidae, maar steekt duidelijk uit. Opmerkelijk is de staart, die bij mannetjes disproportioneel groot is en zo dik als een pols, vrouwtjes hebben een 'normale' staart en een wat in de doorsnede breder schild. Vanwege het kleine verspreidingsgebied is er weinig variatie binnen de soort.
[bewerk] Algemeen
Er is niet veel bekend over deze pas in 1994 (!) beschreven soort, die de Maryrivier in Australië in de provincie Queensland als enige verspreidingsgebied heeft, en verder hier en daar op andere plaatsen is aangetroffen maar dit betreft vermoedelijk uitgezette exemplaren. Het habitat bestaat uit stromend water hier en daar onderbroken door zandbanken, die gebruikt worden voor het afzetten van de eitjes, en ondergedoken objecten als bomen en rotsen om te schuilen. Zoals bij veel schildpadden voorkomt, veranderd de schildpad naarmate hij ouder wordt van voedsel. Juvenielen eten vooral insectenlarven en zoetwatersponsen, oudere dieren gaan steeds meer plantaardig materiaal eten en worden volledig herbivoor. Er is wel beschreven dat oudere exemplaren ook wel larven eten maar deze worden waarschijnlijk per ongeluk met de plant gegeten dan dat er specifiek op wordt gejaagd.
[bewerk] Voortplanting
Het voortplantingsseizoen start als de oktober-regens beginnen, waarna de nesten in zandbanken worden gegraven, soms tientallen meters van het water. Over de grootte van de legsels is niet veel bekend, waarschijnlijk ongeveer 14 of 15 maar ook is er een van 25 aangetroffen. Opmerkelijk is dat deze soort als een van de weinige soorten schildpadden die geslachtschromosomen heeft, het geslacht wordt dus niet bepaald door de omgevingstemperatuur zoals bij vrijwel alle andere soorten.
| {{{afb_links}}} | Geslachten van de familie slangenhalsschildpadden (Chelidae) (slangenhalsschildpadden) | {{{afb_rechts}}} |  |
|---|---|---|---|
|
Onderfamilie Chelodininae |
