Exarchaat (Byzantijnse Rijk)
Van Wikipedia
Met de term Exarchaat werd in Byzantium een bestuurlijke eenheid aangeduid.
Exarchaten waren Byzantijnse gebieden in Italië en Noord-Afrika, waarvan aan het hoofd een stadhouder (exarch) stond. De exarch oefende in deze gebieden de hoogste bestuurlijke macht uit. De exarchaten werden aan het eind van de 6e eeuw ingevoerd, als maatregel tegen de toenemende bedreiging van het rijk door de Avaren, Slaven, Langobarden, Sassaniden en andere volkeren. De exarchaten van Ravenna en Carthago hielden zich tot aan het eind van de 7e eeuw staande.
Het is eveneens een jurisdictie in de Oosters-Orthodoxe Kerken en Oosterse kerken, welke met behoud van eigen ritus geünieerd zijn met de Rooms-Katholieke Kerk.
