Fanarioten
Van Wikipedia
Fanarioten is de naam voor een beweging van Griekse intellectuelen uit de 18e eeuw, die werkzaam waren als hoge functionnarissen binnen het Ottomaanse Rijk. De Fanarioten speelden een belangrijke rol in de heropleving van het Griekse nationalisme, dat uiteindelijk tot de Griekse onafhankelijkheid zou leiden.
Toen het Ottomaanse Rijk zijn eerste nederlagen begon te lijden, richtte het in toenemende mate zijn aandacht op de kundigheden van zijn onderdanen. Zo herontdekten de sultans de bekwaamheid van de Grieken, die zij sindsdien gebruikten als hoge ambtenaren en diplomaten.
Blij met deze eerste successen, ontwikkelden de Grieken, althans de meest begaafden onder hen, hun intellectuele gaven zoveel mogelijk door de studie van Westerse en Oosterse talen, en door een diplomatieke opleiding, die zij opdeden in Constantinopel, in de omgeving van het Oecumenische Patriarchaat, gelegen in de wijk Fanari, daarvan de naam Fanarioten.
Zo waren in de 18e eeuw de eerste ministers van de sultan, op één uitzondering na, Grieken. Ook sommige gouverneurs van Moldavië en Walachije waren Grieken, en van 1710 tot 1821 volgden Fanarioten elkaar op op de troon van de Donauvorstendommen.
