Ferdinand De Bondt
Van Wikipedia
Ferdinand De Bondt (Sint-Niklaas, 23 september 1923) is een Vlaams politicus, eresenator en één van de bekendste figuren in de strijd om het behoud van de Wase Scheldepolders en het polderdorp Doel.
De Bondt werd geboren in een katholiek gezin en bezocht voor zijn middelbare studies de Broederschool in Sint-Niklaas. Voor zijn politieke carrière was hij leraar, na studies voor regent te hebben beëindigd, van 1943 tot 1945 in Borgloon, daarna in Sint-Niklaas in de Broederschool en als pedagogisch docent aan de Normaalschool. Op latere leeftijd behaalde hij een licentiaat wiskunde, actuariële wetenschappen en in 1964 een licentiaat economie (K.U.Leuven).
In de jaren '60 was De Bondt actief in de Vlaamse Volksbeweging en werd hij één van de drijvende krachten achter de marsen op Brussel in 1961 en 1962. In 1968 werd hij gecoöpteerd als provinciaal senator voor de CVP. Binnen de CVP behoorde hij tot de vleugel van de Boerenbond. In juni 1977 werd De Bondt staatssecretaris voor de Hervorming van de Instellingen in de regering Tindemans IV (en daarna in de overgangsregering Vanden Boeynants II, tot de nieuwe verkiezingen in december 1978). Als staatssecretaris was De Bondt (samen met zijn Franstalige collega Jules Hoyaux) belast met het omzetten van het Egmontpact in wetteksten. Bij die omzetting ging hij uit van een ruime federalistische interpretatie, wat vooral bij Franstalige regeringsleden kritiek uitlokte. In de spanningen en conflicten die uiteindelijk tot het ontslag van de regering Tindemans zouden leiden (oktober 1978) speelde De Bondt een rol doordat hij wees op onvolledigheden in het Egmontpact en op volgens hem ongrondwettelijke passages in het wetsontwerp, die nieuwe onderhandelingen noodzakelijk maakten, wat aan Franstalige zijde als onaanvaardbaar werd beschouwd.
Wellicht maakte zijn onverzettelijkheid dat de rol van De Bondt na de crisis rond het Egmontpact uitgespeeld was. Na 1978 was De Bondt senator tot in 1991. Sindsdien is hij eresenator. Hij gold binnen de CVP als openbaar vervoerspecialist en behoorde tot de Vlaamsgezinde stroming in die partij.
Vanaf de eerste plannen voor de expansie van de haven van Antwerpen in de Wase Scheldepolders op de linker Scheldeoever rond 1963 is De Bondt actief in de strijd om de havenexpansie te beperken en landbouw en bewoning te vrijwaren. Door zijn toedoen werd in het gewestplan van 1978 de zgn. De Bondtlijn vastgelegd, die van west naar oost liep en de havenexpansie tot het zuidelijk deel van de polders beperkte en het polderdorp Doel voor verdwijnen behoedde.
In de tweede helft van de jaren '90 raakten nieuwe plannen bekend om Doel van de kaart te vegen voor de aanleg van het Deurganckdok en het Saeftinghedok. In 1997 neemt De Bondt samen met Karel Van Isacker en cineast Frank Van Passel het peterschap van Doel 2020 op zich, een actiecomité dat ijvert voor het behoud van Doel en de noordelijke Scheldepolders. In dit actiecomité is hij nog steeds actief.
In 1998 besliste de Vlaamse regering Van den Brande II (een coalitie van CVP en SP) dat Doel op termijn moet verdwijnen. Kort daarna verliet De Bondt de CVP om zich volledig aan de strijd voor het behoud van Doel te wijden. Hij was een van de eersten die een verzoekschrift indiende bij het Vlaams parlement (om Doel niet van de kaart te vegen) toen die mogelijkheid in 1998 gecreëerd werd.
