Floris Jespers

Van Wikipedia

Floris Jespers (Borgerhout (Antwerpen), 18 maart 1889 - 1965) was een Vlaams-Belgisch schilder.

Jespers werd geboren in een Antwerps kunstenaarsgezin. Zijn vader Emile Jespers was beeldhouwer. Samen met zijn oudere broer Oscar ging hij al op jonge leeftijd naar de Academie. Oscar werd beeldhouwer en Floris schilder.

Geruime tijd hadden de broers hun kost verdiend met musiceren. Floris speelde cello. Ze traden op in music-halls en schouwburgen. Tijdens een van hun optredens ontmoette Floris Paul Van Ostaijen, die zijn grote vriend en bezieler zou worden. Van Ostaijen bracht hem in contact met internationale modernistische kunststromingen. De Antwerpse dichter vormde trouwens met Jespers, diens broer Oscar en een ander Antwerps schilder Paul Joostens 'de bond die wij zonder verzegeld papier gesloten hebben', een van de eerste modernistische groepen in België.

In zijn aanvangsperiode (tot 1917) vertoont zijn werk veel gelijkenis met dat van Rik Wouters zowel wat zijn kleurenpalet betreft als qua thematiek. In 1918 volgt een radikale breuk. Kubistische elementen doen hun intrede en begin de jaren twintig gaat hij ook constructivistische concepten hanteren en schildert hij af en toe abstracte werken. Maar het figuratieve blijft dominant. In die jaren twintig ontstaan trouwens zijn belangrijkste werken met hoogtepunten als Adam en Eva (1924), Het schaakspel (1926), Bonjour Ostende (1927), Salut, Messieurs! (1927), etc.

De meningen over Floris Jespers blijven tot op heden verdeeld. Sommigen zien hem als een epigoon van vele meesters, anderen benadrukken dat hij in de navolging van meerdere stijlen steeds een zekere authenticiteit kon bewaren.

In het voorjaar van 2005 bracht het PMMK in Oostende een (voorlopig) laatste hulde aan hem met een retrospectieve.