Fokker D.I
Van Wikipedia
De Fokker D.I is een jachtvliegtuig uit de Eerste Wereldoorlog. In tegenstelling tot wat de naam doet verwachten is de D.I (projectnaam M18) de opvolger van de D.II (projectnaam M17). Beide Fokkers kwamen gelijktijdig in dienst van het Duitse leger die de eerste 90 orders ontvingen rond juli/augustus 1916. Nog eens 16 D.I's gingen naar Hongarije. De hoofdontwerper was Martin Kreutzer. Deze gaf de vliegtuigen een zelfde bouw maar een verschillende motor in zijn ontwerp.
Rol besturing van het vliegtuig wordt verkregen middels het vleugelwrong systeem waarbij de vorm van de vleugel wordt verandert door kabels die aan het vleugel doek zijn bevestigd.
Door tegenvallende prestaties, vooral in vergelijking met de in die tijd concurrerende types Albatros D.II en Nieuport 11, werd verdere productie stop gezet.
De M18 zou als basis dienen voor de D.III en D.IV.
[bewerk] Technische gegevens
| Fokker D.I : | |
| Lengte | 6,30 m |
| Vleugelspanwijdte | 9,05 m |
| Hoogte | 25,15 m |
| Vleugeloppervlak | 20 m² |
| Aandrijving | 1× Mercedes D.II 6-cilinder watergekoelde lijn motor, 120 pk (90 kW) |
| Maximale Snelheid | 150 km/h |
| Klim snelheid | 650ft/min |
| Leeggewicht | ca. 460 kg |
| Maximaal start gewicht | ca. 820 |
| Capaciteit | 1 vlieger, 1x voorwaarts schietend 7.92 mm LMG 08/15 macine geweer |
