Frans Daels
Van Wikipedia
Frans Daels (Antwerpen, 7 januari 1882 – Gent, 22 december 1974) was een Vlaams arts en politicus.
Daels studeerde geneeskunde aan de Katholieke Universiteit Leuven en de Gentse universiteit en was daar van 1920 tot 1944 hoogleraar verloskunde en gynaecologie. Daarnaast stond hij ook bekend als een kankerspecialist.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog verbleef hij als legerarts aan het IJzerfront. In die tijd speelde hij een vooraanstaande rol in de Frontbeweging. Zo richtte hij het Secretariaat der Katholieke Vlaamse Hoogstudenten (SKVH) op en was hij medestichter van Heldenhulde. Ook na de Eerste Wereldoorlog bleef Daels actief in de Vlaamse Beweging. Hij ijverde ondermeer voor de vernederlandsing van de Gentse universiteit, organiseerde de Vlaamse Wetenschappelijke Congressen en stichtte de Vereniging voor Wetenschappen. Daarnaast was hij voorzitter van het IJzerbedevaartcomité van 1925 tot 1943.
Na de Duitse inval in België werd Daels in september 1940 lid van de Raad van Leiding, een adviesraad van het Vlaams Nationaal Verbond. Hij kantte zich evenwel tegen het beleid en het optreden van de Duitse bezetter. Bij de bevrijding van België in 1944 week hij uit naar Zwitserland. In 1946 werd Daels wegens collaboratie bij verstek ter dood veroordeeld. In 1959 mocht hij evenwel naar België terugkeren om zijn medische praktijk hervatten.
