Functiepuntanalyse
Van Wikipedia
De FunctiePuntAnalyse is een methode om de functionele omvang van een informatiesysteem te meten. FPA meet deze functionele omvang door te kijken naar voor gebruikers relevante functies en (logische) gegevensverzamelingen. De meeteenheid is de "functiepunt" (fp); de omvang van een systeem wordt dus uitgedrukt in een aantal functiepunten.
Functiepunten zijn een goede maat voor de omvang van een systeem. Daardoor kan de meeteenheid op diverse manieren worden benut.
Een veelgebruikt toepassingsgebied van FPA is het begroten van systeemontwikkeling. De kosten voor het maken van een systeem zijn immers gerelateerd aan zijn omvang. Hoe groter het systeem, des te duurder het zal zijn. Uit eerdere ervaringen weet men hoeveel uur men gemiddeld nodig heeft om één functiepunt te realiseren: de norm.
Omvang (aantal functiepunten) x norm (benodigde uren per functiepunt) levert een basis voor de projectbegroting.
FPA is een snelle objectieve methode die geen automatiseringskennis vereist. Bij adequate documentatie kan een FPA-telling snel worden gemaakt. Een indicatie is dat voor een systeem van 1000 ontwikkeluur een FPA-telling in 1 uur kan worden gemaakt.
De NESMA-FPA-methode is in 2003 door de ISO gecertificeerd als officiële ISO standaard. De basis voor de standaard zijn de NESMA Telrichtlijnen FPA, zoals verwoord in (de Engelse versie van) het "Handboek telrichtlijnen voor de definitie en toepassing van functiepuntanalyse". De standaard zal als NESMA ISO/IEC 24570 door het leven gaan.
