Georges Debunne
Van Wikipedia
Georges Debunne is een Belgisch vakbondsmilitant, geboren op 2 mei 1918.
Inhoud |
[bewerk] Afkomst
De ouders en grootouders van Georges Debunne waren socialistische militanten. In 1894 werd zijn grootvader als één van de eerste BWP'ers verkozen in de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers. Georges zelf werd onderwijzer en vervoegde de socialistische vakbond.
[bewerk] Syndicaal leven
Reeds op 20-jarige leeftijd werd Georges Debunne voorzitter van de socialistische onderwijzersbond van de stad Halle. Op zijn 31ste, in 1949, werd hij voorzitter van de nationale ACOD, en in 1968 werd hij algemeen secretaris van het Algemeen Belgisch Vakverbond (ABVV).
Als voorzitter van het ABVV vertegenwoordigde hij een strijdbare houding, wat hem onder rechtse politici en journalisten de bijnaam 'Meneer Njet' opleverde.
Zijn duidelijk linkse inslag bewees Georges Debunne ook in 1971, toen hij zich op een belangrijk ideologisch congres van zijn vakbond uitsprak voor arbeiderscontrole en verregaande structuurhervormingen. Hierin werd hij gesteund door onder andere Jacques Yerna. Deze Luikse vakbondsleider was een prominent medeoprichter van het linkse tendensblad La Gauche binnen de BSP.
Tegelijkertijd speelde Debunne een rol in het terugdringen van de invloed van de Kommunistische Partij van België (KPB). Decennia later heeft hij dat echter betreurd.
[bewerk] Europees engagement
Met de Tweede Wereldoorlog in het achterhoofd ontwikkelde Debunne een bewust Europees engagement. Daarnaast wilde hij de vakbonden zien meegroeien met de evoluerende economische realiteit. In dit geval de oprichting van de EEG op 1 januari 1958.
Vrij vlug vond hij het dan ook noodzakelijk om de vakbondsacties in de zes oprichtende landen te coördineren. Gedurende de jaren zestig bepleitte hij dit regelmatig. Op 8 februari 1973 zat hij de stichtingsvergadering van het Europees Verbond van Vakverenigingen (EVV) voor.
Het is omwille van deze voortrekkersrol dat Georges Debunne van 1982 tot 1985 voorzitter werd van het EVV. Vervolgens was hij tussen 1988 en 2003 nog voorzitter van de Europese federatie van gepensioneerden en ouderen (FERPA).
Al ver de tachtig voorbij schreef Debunne nog een nieuw hoofdstuk bij in zijn rijkgevulde loopbaan als Europees vakbonder. In het boekje 'Wanneer een sociaal Europa?' uit 2004, zette hij zich af tegen de politieke koers die de EU de laatste jaren op sociaal vlak vaart. Toen zich het 'Verdrag tot vaststelling van een Grondwet voor Europa' aandiende, wees hij dit resoluut af wegens naar zijn mening te asociaal. In Frankrijk, waar het ontwerp voorlag bij een referendum, voerde hij mee campagne met het neen-kamp.
In België voerden Debunne samen met Jef Sleeckx en Lode Van Outrive gezamenlijk campagne voor een Vlaams referendum over het ontwerp voor een Europese Grondwet. Via het ophalen van 15.000 handtekeningen werd een hoorzitting afgedwongen in het Vlaams Parlement. Het was Jef Sleeckx die de bevoegde commissie zou toepsreken.
[bewerk] Een nieuwe linkse beweging
Naar aanleiding van het Generatiepact richtte Georges Debunne, wederom met Jef Sleeckx en Lode Van Outrive, het Comité voor een Andere Politiek (CAP) op. Dit comité moet uitgroeien tot een nieuwe linkse Belgische partij. Op 10 juni 2007 doet CAP mee met de federale parlementsverkiezingen.
[bewerk] Trivia
In 2005 werd hij genomineerd voor de titel De Grootste Belg, maar eindigde op nr. 42 buiten de officiële nominatielijst.
