Great Alpine Fault
Van Wikipedia
De Great Alpine Fault is een breuklijn die van Nieuw-Zeeland, langs de rand van het Zuidereiland, van Fiordland tot Blenheim gaat. Van de merkwaardige Great Alpine Fault, de Grote Breuk van de Nieuw-Zeelandse Alpen, zijn de noordelijke en zuidelijke uiteinden zowel in het terrein als op satellietfoto's duidelijk zichtbaar. Nieuw-Zeeland ligt op de grens tussen de Australische en de Pacifische plaat. In de oceaan ten oosten van het Noordereiland wordt de Pacifische plaat onder de Australische plaat omlaaggetrokken; het magma dat daarbij ontstaat voedt de actieve vulkaanreeks op dat Noordeiland. De Great Alpine Fault op het Zuidereiland markeert het front waar beide platen elkaar ontmoeten. Hij vormt een lange kerf door de hoge Zuidelijke Alpen van Nieuw-Zeeland. Het noordwesten van het Zuidereiland, alles ten westen van de breuk, ligt op de Australische plaat; de rest van het eiland op de Pacifische plaat. Langs dit deel van de plaatrand wordt juist de Australische plaat omlaaggetrokken; hij duikt onder een hoek van 40° weg. Door de botsing van deze platen worden de Zuidelijke Alpen op de Australische plaat geschoven en elk jaar nog 7 mm opgeheven. Bij het wegzinken van de Australische onder de Pacifische plaat ontstaan aardbevingen diep onder het zuidoosten van het Zuidereiland. Intussen roteert de Pacifische plaat tegen de klok in; dat veroorzaakt horizontale beweging langs de Great Alpine Fault - rechtsom, omdat de Pacifische plaat naar het zuiden gaat. De zijdelingse verschuiving is zo groot dat de Great Alpine Fault mag worden aangemerkt als transformbreuk. HIj ontstond (samen met andere breuken in de Zuidelijke Alpen) ongeveer 26 miljoen jaar geleden, tijdens de zogeheten Kaikoura-plooiing. Destijds lag Nieuw-Zeeland maar nauwelijks boven zeeniveau en had geen bergen; maar dioor de draaiing en het botsen van de Pacifische en de AUstralische plaat werden de Zuidelijke Alpen opgeheven en opende zich de Great Alpine Fault.
